وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی عەفەری * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (117) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ
117. Tama koros Ta-Addunyâ manol faylâ guran кее meqe xagar xagô fayxih yaceen maalih ceelallo gibdi caacayay xabca edde taniy sinni Nafsi Yallih Amrih cinat yudlume marih Buqret Boodeeh finqiseh inna kinni, tonnaah koros Abitteh tan meqe taama keenik finqitteh, Yalli wohut ken madlammo, kinnih immay usun sinni Nafsi koroosannuu kee urna taamat yudlumen.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (117) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی عەفەری - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی عەفەری، وەرگێڕان: کۆمەڵێک لە زانایان بەسەرپەرشتیاری شێخ مەحمود عبدالقادر، 1441 ك .