மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 117 அத்தியாயம் ஆலஇம்ரான் - அஃபார் மொழிபெயர்ப்பு - மக்மூத் அப்துல்காதிர் ஹம்ஸா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 117

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

117. Tama koros Ta-Addunyâ manol faylâ guran кее meqe xagar xagô fayxih yaceen maalih ceelallo gibdi caacayay xabca edde taniy sinni Nafsi Yallih Amrih cinat yudlume marih Buqret Boodeeh finqiseh inna kinni, tonnaah koros Abitteh tan meqe taama keenik finqitteh, Yalli wohut ken madlammo, kinnih immay usun sinni Nafsi koroosannuu kee urna taamat yudlumen.