زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


سوره‌تی: سورەتی المسد   ئایه‌تی:

المسد

تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَتَبَّ
تَبَّتْ: خَسِرَتْ، وَهَلَكَتْ، وَهَذَا دُعَاءٌ عَلَيْهِ.
وَتَبَّ: حَصَلَ لَهُ الخَسَارُ وَالهَلَاكُ، وَهَذَا خَبَرٌ عَنْهُ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ
مَا أَغْنَى عَنْهُ: مَا دَفَعَ عَنْهُ الخَسَارَ.
وَمَا كَسَبَ: وَهُوَ وَلَدُهُ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ
سَيَصْلَى نَارًا: سَيَدْخُلُ نَارًا يُقَاسِي حَرَّهَا.
ذَاتَ لَهَبٍ: نَارًا مُتَأَجِّجَةً، مُتَّقِدَةً.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ
حَمَّالَةَ الْحَطَبِ: تَحْمِلُ الشَّوْكَ، فَتَطْرَحُهُ فِي طَرِيقِ النَّبِيَّ - صلى الله عليه وسلم -؛ لِتُؤْذِيَهُ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۭ
جِيدِهَا: عُنُقِهَا.
مِّن مَّسَدٍ: مِنْ لِيفٍ شَدِيدٍ خَشِنٍ تُرْفَعُ بهِ فيِ النَّارِ، ثُمَّ تُرْمَى.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
سوره‌تی: سورەتی المسد
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن