وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 47 سوره‌تی سورەتی الأنبياء - زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

الْقِسْطَ: ذَوَاتِ العَدْلِ.
مِثْقَالَ حَبَّةٍ: العَادِلَ أَوْ وَزْنَ ذَرَّةٍ.