زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (36) سوره‌تی: سورەتی ق
وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّن قَرۡنٍ هُمۡ أَشَدُّ مِنۡهُم بَطۡشٗا فَنَقَّبُواْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ هَلۡ مِن مَّحِيصٍ
وَكَمْ أَهْلَكْنَا: كَثِيرًا أَهْلَكْنَا.
قَرْنٍ: أُمَمٍ.
بَطْشًا: قُوَّةً، وَسَطْوَةً.
فَنَقَّبُوا: طَوَّفُوا.
مَّحِيصٍ: مَهْرَبٍ.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (36) سوره‌تی: سورەتی ق
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن