زمانی عەرەبی - مانای وشەکان * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


ئایه‌تی: (36) سوره‌تی: سورەتی القمر
وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ
أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا: خَوَّفَهُمْ لُوطٌ - عليه السلام - بَاسَ اللهِ.
فَتَمَارَوْا: شَكُّوا، وَكَذَّبُوا.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
ئایه‌تی: (36) سوره‌تی: سورەتی القمر
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
زمانی عەرەبی - مانای وشەکان - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

مانای وشەکان لە کتێبی (كتاب السراج في بيان غريب القرآن).

داخستن