وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 23 سوره‌تی سورەتی القصص - وەرگێڕاوی ئەشانتی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 23

وَلَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدۡيَنَ وَجَدَ عَلَيۡهِ أُمَّةٗ مِّنَ ٱلنَّاسِ يَسۡقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ ٱمۡرَأَتَيۡنِ تَذُودَانِۖ قَالَ مَا خَطۡبُكُمَاۖ قَالَتَا لَا نَسۡقِي حَتَّىٰ يُصۡدِرَ ٱلرِّعَآءُۖ وَأَبُونَا شَيۡخٞ كَبِيرٞ

Ɛberε a ͻduruu Mad’yan nsuo mu no, ohunuu nnipa kuo bi a wͻrema (wͻn ayεmmoa) nsuo, na ͻhunuu mmaa mmienu bi nso a wͻate wͻn ho (de wͻn ayεmmoa) gyina nkyεn baabi. Mose kaa sε: “Mo amaneε ne sεn?” Wͻka kyerεε no sε: “Yɛntumi mma (y'ayεmmoa no) nsuo gyesε nwanhwεfoͻ no yi (wͻn mmoa no fri hͻ kͻ ansa), na yεn agya nso yε akͻkora posoposo “.