وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەشانتی * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (134) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي ٱلسَّرَّآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَٱلۡكَٰظِمِينَ ٱلۡغَيۡظَ وَٱلۡعَافِينَ عَنِ ٱلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
Wͻn a ahotͻ (berε) ne ahokyerε (berε mu nyinaa no) wͻ’yi wͻn agyapadeε dema; na wͻ’hyε wͻn abufuo soͻ, na wͻ’de amanfoͻ (a wͻn afom wͻn) mfomsoͻ kyε wͻn. Nyankopͻn deε Ɔpε wͻn a wͻ’yε papa no asεm.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (134) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەشانتی - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئەشانتی، وەرگێڕان: شیخ هارون ئیسماعیل.