وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەشانتی * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (97) سوره‌تی: سورەتی النساء
إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمۡۖ قَالُواْ كُنَّا مُسۡتَضۡعَفِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ قَالُوٓاْ أَلَمۡ تَكُنۡ أَرۡضُ ٱللَّهِ وَٰسِعَةٗ فَتُهَاجِرُواْ فِيهَاۚ فَأُوْلَٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَسَآءَتۡ مَصِيرًا
Nokorε sε, wͻn a Soro abͻfoͻ yi wͻn nkwa a wͻn ayε bͻne atia wͻn kraa no, (abͻfoͻ) no ka kyerε wͻn sε: “Dwuma bεn na na moredie (a enti moansom Nyame?)” Wͻ’bεka sε: “Na yenni ahoͻden wͻ asaase no so”. Abͻfoͻ no bεka sε: “Enti na Nyankopͻn asaase no nyε tεtrεtεε (anaasε εsoo) sεdeε mobetumi atu amantuo wͻ soͻ?” Saa nkorͻfoͻ no asetena mu bεyε Amane-hunu gyem, na εhͻ yε nnkyi bͻne paa.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (97) سوره‌تی: سورەتی النساء
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەشانتی - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئەشانتی، وەرگێڕان: شیخ هارون ئیسماعیل.