وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەشانتی * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (9) سوره‌تی: سورەتی الحشر
وَٱلَّذِينَ تَبَوَّءُو ٱلدَّارَ وَٱلۡإِيمَٰنَ مِن قَبۡلِهِمۡ يُحِبُّونَ مَنۡ هَاجَرَ إِلَيۡهِمۡ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمۡ حَاجَةٗ مِّمَّآ أُوتُواْ وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
Ɛna (asadeε no mu kyεfa bi nso wͻ Ansoaarfoͻ) no a wͻdii (amantufoͻ no) anim kan tenaa kuro no mu a wͻasͻ gyidie no mu no; wͻdͻ wͻn a wͻatu amantuo abεsoε wͻn no, na ahoͻyaa biara nni wͻn (Ansoaarfoͻ no) akoma mu fa deε yεde ama (amantufoͻ) no ho, na sε (Ansoaarfoͻ no) ho kyere wͻn mpo a wͻpε ma (amantufoͻ no) mpo kyεn wͻn ara wͻn ho. Obia yεbεbͻ ne ho ban afiri adefodepε ho no, saa nkorͻfoͻ no ne nkonimdifoͻ no.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (9) سوره‌تی: سورەتی الحشر
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئەشانتی - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئەشانتی، وەرگێڕان: شیخ هارون ئیسماعیل.