وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی الحاقة - وەرگێڕاوی ئاکانی - ئەشانتی - هارون ئیسماعیل - ژمارەی پەڕە 567 - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 9

وَجَآءَ فِرۡعَوۡنُ وَمَن قَبۡلَهُۥ وَٱلۡمُؤۡتَفِكَٰتُ بِٱلۡخَاطِئَةِ

Ɛna Farao ne wͻn a wͻdii n’anim kan no, ne nkuro bi a yεdanee wͻn butuuε no nso de bͻne baae,

ئایه‌تی: 10

فَعَصَوۡاْ رَسُولَ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَهُمۡ أَخۡذَةٗ رَّابِيَةً

Wͻyεε wͻn Wura Nyankopͻn Asomafoͻ no asεm ho asoͻden, enti Ͻde asotwee a emu yε den twee wͻn aso.

ئایه‌تی: 11

إِنَّا لَمَّا طَغَا ٱلۡمَآءُ حَمَلۡنَٰكُمۡ فِي ٱلۡجَارِيَةِ

Nokorε sε, εberε a nsuo no yiriiε (wͻ Noa pεn soͻ) no, Yεde motenaa nsuo mu hyεn mu,

ئایه‌تی: 12

لِنَجۡعَلَهَا لَكُمۡ تَذۡكِرَةٗ وَتَعِيَهَآ أُذُنٞ وَٰعِيَةٞ

Sεdeε Yεde bεyε afutusεm ama mo, na obi a ͻwͻ aso de bεto ne tri mu.

ئایه‌تی: 13

فَإِذَا نُفِخَ فِي ٱلصُّورِ نَفۡخَةٞ وَٰحِدَةٞ

Sε yεbͻ Totorobεnto no mu bͻ prεko a,

ئایه‌تی: 14

وَحُمِلَتِ ٱلۡأَرۡضُ وَٱلۡجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةٗ وَٰحِدَةٗ

Na yεpagya asaase ne mmepͻ, na εyam yam prεko a,

ئایه‌تی: 15

فَيَوۡمَئِذٖ وَقَعَتِ ٱلۡوَاقِعَةُ

Saa Da no na εberε no aso.

ئایه‌تی: 16

وَٱنشَقَّتِ ٱلسَّمَآءُ فَهِيَ يَوۡمَئِذٖ وَاهِيَةٞ

Ɔsoro mu bɛsunsuan wͻ saa Da no ama no ayε mmrε, (n’ahoͻden no bεsa).

ئایه‌تی: 17

وَٱلۡمَلَكُ عَلَىٰٓ أَرۡجَآئِهَاۚ وَيَحۡمِلُ عَرۡشَ رَبِّكَ فَوۡقَهُمۡ يَوۡمَئِذٖ ثَمَٰنِيَةٞ

Na Soro abͻfoͻ bɛgyina-gyina ne ntweaso, na (Soro abͻfoͻ) nwͻtwe na wͻbεsoa wo Wura Nyankopͻn Ahennwa no wͻ wͻn apampamu saa da no.

ئایه‌تی: 18

يَوۡمَئِذٖ تُعۡرَضُونَ لَا تَخۡفَىٰ مِنكُمۡ خَافِيَةٞ

Saa Da no, yεde mobεba (mo Wura Nyankopͻn anim), na momu biara asumasεm nsuma.

ئایه‌تی: 19

فَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَيَقُولُ هَآؤُمُ ٱقۡرَءُواْ كِتَٰبِيَهۡ

Enti obi a, yεde (ne dwumadie ho) Nwoma bεma no wͻ ne nsa nifa mu no, (ͻde anigyeε) bεka sε: “Momra mεgye me Nwoma no nkenkan bi.

ئایه‌تی: 20

إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَٰقٍ حِسَابِيَهۡ

Na menim yie sε, mehyia m’akontabuo.

ئایه‌تی: 21

فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

Enti ɔbɛnya ahotͻ asetena--

ئایه‌تی: 22

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٖ

Wͻ Aheman a εkorͻn no mu.

ئایه‌تی: 23

قُطُوفُهَا دَانِيَةٞ

Emu nnuaba no bεn (wͻn).

ئایه‌تی: 24

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَآ أَسۡلَفۡتُمۡ فِي ٱلۡأَيَّامِ ٱلۡخَالِيَةِ

(Yεbεka akyerε wͻn sε): “Monfa anigyeε nnidi na monom, εnam deε moyε de too moanim wͻ nna a atwa mu no mu no nti,

ئایه‌تی: 25

وَأَمَّا مَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِشِمَالِهِۦ فَيَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي لَمۡ أُوتَ كِتَٰبِيَهۡ

Na mmom obi a yεde ne Nwoma bεma no wͻ ne nsa benkum mu no, ͻbεka sε: Ɛkaa menko a, anka yɛanfa me Nwoma no amma me koraa.

ئایه‌تی: 26

وَلَمۡ أَدۡرِ مَا حِسَابِيَهۡ

Mennim sεdeε m’akontabuo bɛsi ayε.

ئایه‌تی: 27

يَٰلَيۡتَهَا كَانَتِ ٱلۡقَاضِيَةَ

Kaa menko na anka (mawu) ama asεm asa.

ئایه‌تی: 28

مَآ أَغۡنَىٰ عَنِّي مَالِيَهۡۜ

M'ahonyadeε ho amma me mfasoͻ.

ئایه‌تی: 29

هَلَكَ عَنِّي سُلۡطَٰنِيَهۡ

Me tumii afri me nsa.

ئایه‌تی: 30

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ

(Yεbεka akyerε Soro abͻfoͻ no sε): ”Monsͻ ne mu, na mongu no mpokyerε.

ئایه‌تی: 31

ثُمَّ ٱلۡجَحِيمَ صَلُّوهُ

Afei monfa no nwura Amanehunu gya no mu,

ئایه‌تی: 32

ثُمَّ فِي سِلۡسِلَةٖ ذَرۡعُهَا سَبۡعُونَ ذِرَاعٗا فَٱسۡلُكُوهُ

Afei monfa nkͻnsͻnkͻnsͻn a ne tenten yε basamu aduͻson no nkyekyere no.

ئایه‌تی: 33

إِنَّهُۥ كَانَ لَا يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ ٱلۡعَظِيمِ

Nokorε sε, na ͻnnye Nyankopͻn Kεseε no nni.

ئایه‌تی: 34

وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

Na ͻnhyε ma wͻnnidi mma ahiafoͻ no bi.

ئایه‌تی: 35

فَلَيۡسَ لَهُ ٱلۡيَوۡمَ هَٰهُنَا حَمِيمٞ

Enti Ɛnnε deε onni ͻdͻfo biara wͻ ha,