وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی دوری * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی البلد   ئایه‌تی:

سورۀ بلد

لَآ أُقۡسِمُ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ
قسم به این شهر (مکه مکرمه).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَأَنتَ حِلُّۢ بِهَٰذَا ٱلۡبَلَدِ
و در حالی که تو در این شهر (مکه) ساکن هستی.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَوَالِدٖ وَمَا وَلَدَ
و قسم به پدر و به آنچه از او تولد شده است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِي كَبَدٍ
که البته انسان را در (قعر) مشقت و تکلیف آفریدیم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَيَحۡسَبُ أَن لَّن يَقۡدِرَ عَلَيۡهِ أَحَدٞ
آیا (انسان) گمان می‌کند که هرگز کسی بر او قادر نمی‌شود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَقُولُ أَهۡلَكۡتُ مَالٗا لُّبَدًا
و می‌گوید: مال بسیار انفاق کردم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَيَحۡسَبُ أَن لَّمۡ يَرَهُۥٓ أَحَدٌ
آیا گمان می‌کند که او را کسی ندیده است؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَلَمۡ نَجۡعَل لَّهُۥ عَيۡنَيۡنِ
آیا برای او دو چشم قرار ندادیم؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلِسَانٗا وَشَفَتَيۡنِ
و یک زبان و دو لب؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَهَدَيۡنَٰهُ ٱلنَّجۡدَيۡنِ
و به او راه خیر و شر را نشان دادیم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَلَا ٱقۡتَحَمَ ٱلۡعَقَبَةَ
پس در آن گردنۀ سخت قدم نگذاشت؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡعَقَبَةُ
و چه می‌دانی که آن گردنۀ سخت چیست؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَكُّ رَقَبَةٍ
آزاد کردن گردن‌ها (برده‌ها) است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَوۡ إِطۡعَٰمٞ فِي يَوۡمٖ ذِي مَسۡغَبَةٖ
یا طعام دادن در روزِ گرسنگی است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَتِيمٗا ذَا مَقۡرَبَةٍ
به یتیمی که از اقارب باشد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَوۡ مِسۡكِينٗا ذَا مَتۡرَبَةٖ
یا به مسکین خاک‌آلود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلصَّبۡرِ وَتَوَاصَوۡاْ بِٱلۡمَرۡحَمَةِ
باز از آنانی باشد که ایمان آورده‌اند و یکدیگر را به صبر نمودن (در راه دین) و نرمی و مهربانی سفارش کرده‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَيۡمَنَةِ
این گروه اصحاب دست راست‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا هُمۡ أَصۡحَٰبُ ٱلۡمَشۡـَٔمَةِ
و آنانی که به آیات ما کفر ورزیدند، آن‌ها اصحاب دست چپ‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَلَيۡهِمۡ نَارٞ مُّؤۡصَدَةُۢ
بر آنان (از هر سو) آتشی مسلط باشد (که راه فرار نداشته باشند).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی البلد
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی دوری - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی فارسی دوری، وەرگێڕان: شیخ مەولەوی محمد ئەنوەر بدخشانی.

داخستن