وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئینگلیزی - د. ولید بلیهش العمري * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (108) سوره‌تی: سورەتی الإسراء
وَيَقُولُونَ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِن كَانَ وَعۡدُ رَبِّنَا لَمَفۡعُولٗا
(108) And they say: “Glory be to our Lord; indeed, the Promise of Our Lord[3725] will ever come to be realized!”
[3725] This ‘Promise’ is the one they find in their Scriptures about the advent of Prophet Muhammad (ﷺ) and that the Qur’an would be sent down to him (cf. al-Wāḥidī, al-Wajīz, al-Zamakhsharī, Ibn al-Jawzī, al-Rāzī, Abū Ḥayyān, Ibn Kathīr, al-Qāsimī): “Those who follow the Messenger, ‘the unlettered Prophet’, whom they find with them written in the Torah and the Evangel. He enjoins them to virtue and advises them against what is unacceptable; makes lawful for them good provisions and makes unlawful for them what is deleterious; lays down their burden and the yokes that were ˹imposed˺ on them” (7: 157).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (108) سوره‌تی: سورەتی الإسراء
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئینگلیزی - د. ولید بلیهش العمري - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئینگلیزی - کارکردن لەسەری بەردەوامە، وەرگێڕان: د. وەلید بلهیش ئەلعومەری.

داخستن