وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 27 سوره‌تی سورەتی هود - وەرگێڕاوی فەڕەنسی - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 27

فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰكَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰكَ ٱتَّبَعَكَ إِلَّا ٱلَّذِينَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ ٱلرَّأۡيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّكُمۡ كَٰذِبِينَ

27. L’assemblée des notables de son peuple, qui étaient mécréants, dirent : « Nous voyons que tu n’es qu’un simple humain comme nous, et nous voyons que seule notre valetaille^[230] t’a suivi du premier coup. Et nous ne vous voyons aucun mérite par rapport à nous. Nous pensons plutôt que vous êtes des menteurs. »

[230] Notre racaille, notre populace, la lie d’entre nous.