අර්ථ කථනය වාක්‍යය 27 පරිච්ඡේදය සූරා හූද් - ප්‍රංශ පරිවර්තනය - නූර් ඉන්ටර්නැෂනල් මධ්‍යස්ථානය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 27

فَقَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦ مَا نَرَىٰكَ إِلَّا بَشَرٗا مِّثۡلَنَا وَمَا نَرَىٰكَ ٱتَّبَعَكَ إِلَّا ٱلَّذِينَ هُمۡ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ ٱلرَّأۡيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمۡ عَلَيۡنَا مِن فَضۡلِۭ بَلۡ نَظُنُّكُمۡ كَٰذِبِينَ

27. L’assemblée des notables de son peuple, qui étaient mécréants, dirent : « Nous voyons que tu n’es qu’un simple humain comme nous, et nous voyons que seule notre valetaille^[230] t’a suivi du premier coup. Et nous ne vous voyons aucun mérite par rapport à nous. Nous pensons plutôt que vous êtes des menteurs. »

[230] Notre racaille, notre populace, la lie d’entre nous.