وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی المسد - وەرگێڕاوی فەرەنسی - رشید معاش - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

AL-MASAD

ئایه‌تی: 1

تَبَّتۡ يَدَآ أَبِي لَهَبٖ وَتَبَّ

1 Que soit perdu Abou Lahab ! Et il est bel et bien perdu.

ئایه‌تی: 2

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُ مَالُهُۥ وَمَا كَسَبَ

2 Ses richesses et ses œuvres ne lui seront d’aucune utilité.

ئایه‌تی: 3

سَيَصۡلَىٰ نَارٗا ذَاتَ لَهَبٖ

3 Il brûlera dans un feu aux flammes à jamais attisées,

ئایه‌تی: 4

وَٱمۡرَأَتُهُۥ حَمَّالَةَ ٱلۡحَطَبِ

4 de même que sa femme qui, de ronces, chargée^[1615],

[1615] Ronces qu’elle jetait sur la route empruntée par le Messager.

ئایه‌تی: 5

فِي جِيدِهَا حَبۡلٞ مِّن مَّسَدِۭ

5 porte autour du cou une corde de fibres tressées.