وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فەرەنسی - رشید معاش * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (147) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ
147 Ces hommes n’avaient que ces mots à la bouche : « Veuille, Seigneur, nous pardonner nos péchés et nos excès, raffermir nos pas et nous faire triompher des impies ! »
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (147) سوره‌تی: سورەتی آل عمران
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فەرەنسی - رشید معاش - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی فەرەنسی، وەرگێڕان: رشید معاش.