وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 147 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی فەرەنسی - رشید معاش - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 147

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

147 Ces hommes n’avaient que ces mots à la bouche : « Veuille, Seigneur, nous pardonner nos péchés et nos excès, raffermir nos pas et nous faire triompher des impies ! »