ការបកប្រែអត្ថន័យ អាយ៉ាត់ 147 ជំពូក​ សូរ៉ោះអាលីអុិមរ៉ន - ការបកប្រែជាភាសាបារាំង - រ៉ស្ហុីទ ម៉ាអាស្ហ - សព្វវចនាធិប្បាយនៃគម្ពីគួរអាន

អាយ៉ាត់: 147

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

147 Ces hommes n’avaient que ces mots à la bouche : « Veuille, Seigneur, nous pardonner nos péchés et nos excès, raffermir nos pas et nous faire triompher des impies ! »