وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 170 سوره‌تی سورەتی آل عمران - وەرگێڕاوی کوردی - صلاح الدین - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 170

فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

[ فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ] زۆر دڵخۆشن به‌و فه‌زڵ و ڕێزو پله‌و پایه‌ی كه‌ خوای گه‌وره‌ پێیانى به‌خشیوه‌ [ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (١٧٠) ] وه‌ موژده‌ ئه‌ده‌ن به‌و باوه‌ڕدارانه‌ی كه‌ هێشتا نه‌كوژراون و به‌وان نه‌گه‌یشتوونه‌ كه‌ هیچ ترسێكتان له‌سه‌ر نیه‌ بۆ داهاتوو، وه‌ خه‌فه‌تیش ناخۆن له‌ ڕابردوو له‌ دونیا چیتان به‌جێ هێشتووه‌ خوای گه‌وره‌ له‌وه‌ باشترتان پێ ئه‌به‌خشێ .