د معناګانو ژباړه آیت 170 سورت آل عمران - کردي ژباړه - صلاح الدین - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 170

فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

[ فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ] زۆر دڵخۆشن به‌و فه‌زڵ و ڕێزو پله‌و پایه‌ی كه‌ خوای گه‌وره‌ پێیانى به‌خشیوه‌ [ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (١٧٠) ] وه‌ موژده‌ ئه‌ده‌ن به‌و باوه‌ڕدارانه‌ی كه‌ هێشتا نه‌كوژراون و به‌وان نه‌گه‌یشتوونه‌ كه‌ هیچ ترسێكتان له‌سه‌ر نیه‌ بۆ داهاتوو، وه‌ خه‌فه‌تیش ناخۆن له‌ ڕابردوو له‌ دونیا چیتان به‌جێ هێشتووه‌ خوای گه‌وره‌ له‌وه‌ باشترتان پێ ئه‌به‌خشێ .