وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 31 سوره‌تی سورەتی یوسف - وەرگێڕاوی کوردی کرمانجی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 31

فَلَمَّا سَمِعَتۡ بِمَكۡرِهِنَّ أَرۡسَلَتۡ إِلَيۡهِنَّ وَأَعۡتَدَتۡ لَهُنَّ مُتَّكَـٔٗا وَءَاتَتۡ كُلَّ وَٰحِدَةٖ مِّنۡهُنَّ سِكِّينٗا وَقَالَتِ ٱخۡرُجۡ عَلَيۡهِنَّۖ فَلَمَّا رَأَيۡنَهُۥٓ أَكۡبَرۡنَهُۥ وَقَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّ وَقُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا مَلَكٞ كَرِيمٞ

31. ڤێجا وەختێ [ژنا سەروەری] نەكامییا وان بهیستی، هنارتە دویڤ وانڕا، و بالگەهـ بۆ ئامادەكرن، و هەر ئێكێ كێرەك بۆ ئینا و داڤێ، ئینا گۆتە یووسف: دەركەڤە ناڤ وان [خۆ نیشا وان بدە]، ڤێجا وەختێ چاڤێ وان ب یووسفی كەڤتی، مەزن و بێ نموونە دانان [های ژ خۆ نەمان]، و دەستێت خۆ بڕین و گۆتن: حاشای خودێ ئەڤە مرۆڤ بیت، ئەڤە ژ ملیاكەتەكێ ب ڕێز و خودان قەدر پێڤەتر نینە.