وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 92 سوره‌تی هود - وەرگێڕاوی پەشتۆیی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 92

قَالَ یٰقَوْمِ اَرَهْطِیْۤ اَعَزُّ عَلَیْكُمْ مِّنَ اللّٰهِ ؕ— وَاتَّخَذْتُمُوْهُ وَرَآءَكُمْ ظِهْرِیًّا ؕ— اِنَّ رَبِّیْ بِمَا تَعْمَلُوْنَ مُحِیْطٌ ۟

شعيب عليه السلام خپل قوم ته ويل: ای زما قومه! آيا زما قبيله ستاسو په اند له پالونکي الله څخه مو ډېره درته درنه او ګرانه ده؟ الله مو شاته غورځولی پرېښی چې پر هغه نبي مو يې ايمان نه دی راوړی کله چې يې درته ولېږي، بېشکه زما پالونکی پر هغه څه چاپېر دی چې ترسره کوئ يې، ستاسو له کړنو له هغه هيڅ پټ نه دي، ژر په دنيا کې پر هغو تاسو ته په تباه کولو بدله درکړي او په آخرت کې سزا.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• ذمّ الجهلة الذين لا يفقهون عن الأنبياء ما جاؤوا به من الآيات.

د هغو ناپوهانو بدي بيانول چې د انبياوو پر هغو نښو نه پوهيږي چې ورسره راغلي وو.

• ذمّ وتسفيه من اشتغل بأوامر الناس، وأعرض عن أوامر الله.

د هغه چا بدي او کم عقلي چې د خلکو د امرونو پر ځای کولو بوخت دي او د الله له امرونو يې مخ اړولی دی.

• بيان دور العشيرة في نصرة الدعوة والدعاة.

د بلنې او بلونکو په مرسته کې د قبيلې د ونډې بيان.

• طرد المشركين من رحمة الله تعالى.

د الله له لورېينې د مشرکانو شړل.