وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 30 سوره‌تی سورەتی الكهف - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 30

اِنَّ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ اِنَّا لَا نُضِیْعُ اَجْرَ مَنْ اَحْسَنَ عَمَلًا ۟ۚ

همانا کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‌اند و عمل‌شان را نیکو کرده‌اند پاداش بزرگی دارند، به تحقیق که ما پاداش کسی را که کار نیکویی انجام داده است تباه نمی‌کنیم، بلکه مزدهای‌شان را به صورت کامل و بدون کاستی به آنها می‌دهیم.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• فضيلة صحبة الأخيار، ومجاهدة النفس على صحبتهم ومخالطتهم وإن كانوا فقراء؛ فإن في صحبتهم من الفوائد ما لا يُحْصَى.

فضیلت همنشینی با نیکان، و مجاهدۀ نفس بر همنشینی و معاشرت با آنها هر چند فقیر باشند؛ زیرا همنشینی با نیکان فواید غیر قابل شمارشی دارد.

• كثرة الذكر مع حضور القلب سبب للبركة في الأعمار والأوقات.

ذکر زیاد همراه با حضور قلب سبب برکت در عمر و زمان‌ است.

• قاعدتا الثواب وأساس النجاة: الإيمان مع العمل الصالح؛ لأن الله رتب عليهما الثواب في الدنيا والآخرة.

دو قاعده ی اصلی پاداش و اساس نجات پیدا کردن: ایمان و عمل صالح (مطابق سنت پیامبر) است؛ چرا که الله متعال پاداش دنیا و آخرت را بر اساس آن قرار داده است.