وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 79 سوره‌تی سورەتی الأنبياء - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 79

فَفَهَّمْنٰهَا سُلَیْمٰنَ ۚ— وَكُلًّا اٰتَیْنَا حُكْمًا وَّعِلْمًا ؗ— وَّسَخَّرْنَا مَعَ دَاوٗدَ الْجِبَالَ یُسَبِّحْنَ وَالطَّیْرَ ؕ— وَكُنَّا فٰعِلِیْنَ ۟

آنگاه مسأله را به سلیمان فهماندیم بی آن که به داود بگوییم، و به هر یک از داوود و سلیمان نبوت و علم به احکام شریعت را آموختيم، و آن (پیامبری و علم به شریعت) را تنها مخصوص سلیمان قرار ندادیم. کوه ها و پرندگان را به تسخیر داوود در آوردیم که همراه با تسبیح او، تسبیح می گفتند، و ما تفهیم کننده ی مسأله به سلیمان و بخشنده ی حکم و علم (به سلیمان و داود) و تسخیر کننده (کوه ها و پرندگان برای داود)، بودیم.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• فعل الخير والصلاة والزكاة، مما اتفقت عليه الشرائع السماوية.

کار خیر و نماز و زکات، از جمله مواردی است که شرایع آسمانی در آن اتفاق دارند.

• ارتكاب الفواحش سبب في وقوع العذاب المُسْتَأْصِل.

ارتکاب فواحش یکی از اسباب وقوع عذاب نابودگر است.

• الصلاح سبب في الدخول في رحمة الله.

اعمال نیک سبب ورود در رحمت الله است.

• الدعاء سبب في النجاة من الكروب.

دعا سبب نجات از اندوه است.