وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 66 سوره‌تی سورەتی الأحزاب - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 66

یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوْهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُوْلُوْنَ یٰلَیْتَنَاۤ اَطَعْنَا اللّٰهَ وَاَطَعْنَا الرَّسُوْلَا ۟

در روز قیامت چهره‌های‌شان در آتش جهنم زیر و رو و دگرگون می‌شود، و از حسرت و پشیمانی زیاد می‌گویند: کاش در زندگی دنیایی‌مان از الله با اجرای آنچه ما را به آن فرمان داد، و ترک آنچه ما را از آن نهی کرد اطاعت می‌کردیم، و از رسول در آنچه از جانب پروردگارش آورد اطاعت می‌کردیم.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• اختصاص الله بعلم الساعة.

اختصاص علم قیامت به الله.

• تحميل الأتباع كُبَرَاءَهُم مسؤوليةَ إضلالهم لا يعفيهم هم من المسؤولية.

این‌ امر که پیروان، مسؤولیت گمراهی خود را برعهدۀ بزرگان‌شان می‌گذارند، آنها را از مسئولیت معاف نمی‌کند.

• شدة التحريم لإيذاء الأنبياء بالقول أو الفعل.

حرمت شدید آزار رساندن به پیامبران در سخن یا عمل.

• عظم الأمانة التي تحمّلها الإنسان.

بزرگی امانتی که انسان آن را به دوش می‌کشد.