Маънолар таржимаси Оят 66 Сура Аҳзоб сураси - Қуръон Каримнинг мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Қуръони Карим қомуси

Оят: 66

یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوْهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُوْلُوْنَ یٰلَیْتَنَاۤ اَطَعْنَا اللّٰهَ وَاَطَعْنَا الرَّسُوْلَا ۟

در روز قیامت چهره‌های‌شان در آتش جهنم زیر و رو و دگرگون می‌شود، و از حسرت و پشیمانی زیاد می‌گویند: کاش در زندگی دنیایی‌مان از الله با اجرای آنچه ما را به آن فرمان داد، و ترک آنچه ما را از آن نهی کرد اطاعت می‌کردیم، و از رسول در آنچه از جانب پروردگارش آورد اطاعت می‌کردیم.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• اختصاص الله بعلم الساعة.

اختصاص علم قیامت به الله.

• تحميل الأتباع كُبَرَاءَهُم مسؤوليةَ إضلالهم لا يعفيهم هم من المسؤولية.

این‌ امر که پیروان، مسؤولیت گمراهی خود را برعهدۀ بزرگان‌شان می‌گذارند، آنها را از مسئولیت معاف نمی‌کند.

• شدة التحريم لإيذاء الأنبياء بالقول أو الفعل.

حرمت شدید آزار رساندن به پیامبران در سخن یا عمل.

• عظم الأمانة التي تحمّلها الإنسان.

بزرگی امانتی که انسان آن را به دوش می‌کشد.