وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (13) سوره‌تی: سورەتی التوبة
اَلَا تُقَاتِلُوْنَ قَوْمًا نَّكَثُوْۤا اَیْمَانَهُمْ وَهَمُّوْا بِاِخْرَاجِ الرَّسُوْلِ وَهُمْ بَدَءُوْكُمْ اَوَّلَ مَرَّةٍ ؕ— اَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ— فَاللّٰهُ اَحَقُّ اَنْ تَخْشَوْهُ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟
- ای مؤمنان- چرا با قومی نمی‌جنگید که عهد و پیمان‌های‌شان را شکستند، و در اجتماع خویش در دارُ‌النَّدوه، به اخراج رسول صلی الله علیه وسلم از مکه تلاش نمودند. آنها بودند که نخستین بار جنگ را با شما آغاز کردند آن‌گاه که هم‌پیمان قریش یعنی (طایفه) بَکر را در برابرِ هم‌پیمان رسول، یعنی (طایفه) خُزاعه یاری کردند. آیا از آنها می‌ترسید، که برای پیکار با آنها پیش نمی‌آیید؟! همانا الله سبحانه سزاوارتر است که از او بترسید اگر واقعاً مؤمن هستید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• دلَّت الآيات على أن قتال المشركين الناكثين العهد كان لأسباب كثيرة، أهمها: نقضهم العهد.
آیات بر این امر دلالت دارند که اسباب قتال با مشرکان پیمان‌شکن زیاد بود که مهم‌ترین این اسباب: شکستن پیمان توسط آنها است.

• في الآيات دليل على أن من امتنع من أداء الصلاة أو الزكاة فإنه يُقاتَل حتى يؤديهما، كما فعل أبو بكر رضي الله عنه.
در این آیات دلیلی بر این است که هر کس از ادای نماز یا زکات خودداری کند با او مبارزه می شود تا این که آن ها را ادا کند، همچنان که ابوبکر -رضی الله عنه- چنین کردند.

• استدل بعض العلماء بقوله تعالى:﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ﴾ على وجوب قتل كل من طعن في الدّين عامدًا مستهزئًا به.
برخی از علما با استناد به این فرموده ی الهی ﴿وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ﴾ «و به دين شما طعنه زدند»، به واجب بودنِ کشتن هر کس که از روی عمد و اهانت، به دین طعنه می زنند، استدلال کرده اند.

• في الآيات دلالة على أن المؤمن الذي يخشى الله وحده يجب أن يكون أشجع الناس وأجرأهم على القتال.
در این آیات دلالتی است بر اینکه مؤمن که فقط از الله می‌ترسد باید شجاع‌ترین و جسورترین مردم بر قتال باشد.

 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (13) سوره‌تی: سورەتی التوبة
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز، لە لایەن ناوەندی تەفسیر بۆ خوێندنەوە قورئانیەکان.

داخستن