وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 32 سوره‌تی سورەتی التوبة - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 32

یُرِیْدُوْنَ اَنْ یُّطْفِـُٔوْا نُوْرَ اللّٰهِ بِاَفْوَاهِهِمْ وَیَاْبَی اللّٰهُ اِلَّاۤ اَنْ یُّتِمَّ نُوْرَهٗ وَلَوْ كَرِهَ الْكٰفِرُوْنَ ۟

این کافران و دیگران از کسانی‌که بر یکی از ملت‌های کفر هستند با این افترای‌شان و تکذیب آنچه محمد صلی الله علیه وسلم آورده است می‌خواهند که اسلام را از بین ببرند، و دلایل آشکار و براهین روشن بر توحید الله را که در آن آمده است تباه کنند، درحالی‌که آنچه رسولش آورده حق است، اما الله نمی‌خواهد جز اینکه دینش را کامل کند و آشکار سازد، و آن را بر سایر دین‌ها برتری دهد، هر چند کافران کامل‌ کردن و اظهار و برتری دین او تعالی را نخواهند، همانا الله کامل‌ کننده و آشکار کننده و برتری ‌دهندۀ دینش است، و هرگاه الله امری را اراده کرد ارادۀ دیگران بی‌نتیجه ماند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• دين الله ظاهر ومنصور مهما سعى أعداؤه للنيل منه حسدًا من عند أنفسهم.

دین الله آشکار و پیروز است هرچند دشمنانش از روی حساىت برای ضربه‌زدن به آن بکوشند.

• تحريم أكل أموال الناس بالباطل، والصد عن سبيل الله تعالى.

تحریم خوردن اموال مردم به باطل، و بازداشتن از راه الله تعالی.

• تحريم اكتناز المال دون إنفاقه في سبيل الله.

تحریم گرد‌آوردن مال بدون انفاق آن در راه الله.

• الحرص على تقوى الله في السر والعلن، خصوصًا عند قتال الكفار؛ لأن المؤمن يتقي الله في كل أحواله.

اشتیاق بر تقوای الله در نهان و آشکارا، به‌خصوص هنگام قتال با کافران؛ زیرا مؤمن در تمام احوالش از الله می‌ترسد.