وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 41 سوره‌تی سورەتی یس - وەرگێڕاوی فارسی - تەفسیری سەعدی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 41

وَاٰیَةٌ لَّهُمْ اَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّیَّتَهُمْ فِی الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ۟ۙ

دلیل و نشانه‌ای دیگر بر اینکه خداوند به تنهایی معبود به حق می‌باشد، این است که نعمت‌ها را بخشیده و بلاها را دور گردانده است. از جمله نعمت‌های او این است که ﴿أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ﴾ بسیاری از مفسران می‌گویند: منظور از ﴿ذُرِّيَّتَهُمۡ﴾ پدران آنان است.