وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 27 سوره‌تی سورەتی الرحمن - وەرگێڕاوی فارسی - تەفسیری سەعدی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 27

وَّیَبْقٰی وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلٰلِ وَالْاِكْرَامِ ۟ۚ

و تنها خداوندِ زنده که هرگز نمی‌میرد باقی می‌ماند. «ذوالجلال و الاکرام» یعنی خداوندی که دارای عظمت و بزرگی و شکوه است، و از این رو تعظیم و بزرگداشت می‌شود و دارای اکرام است. اکرام؛ یعنی گستردگی فضل و بخششی که خداوند با آن دوستان و بندگان برگزیده‌اش را گرامی می‌دارد، و دوستانش او را دوست می‌دارند و رو به سوی او می‌آورند و او را بندگی و تعظیم می‌کنند.