وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 20 سوره‌تی سورەتی إبراهیم - وەرگێڕاوی فلیپینی (تگالۆگ) بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 20

وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ

Ang pagpapahamak sa inyo at ang paggawa ng isang nilikhang iba pa sa inyo ay hindi nakapagpapawalang-kakayahan sa Kanya – kaluwalhatian sa Kanya – sapagkat Siya sa bawat bagay ay may-kakayahan: hindi Siya napawawalang-kakayahan ng anuman.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• بيان سوء عاقبة التابع والمتبوع إن اجتمعا على الباطل.

Ang paglilinaw sa kasagwaan ng kahihinatnan ng tagasunod at sinusunod kung nagkaisa sila sa kabulaanan.

• بيان أن الشيطان أكبر عدو لبني آدم، وأنه كاذب مخذول ضعيف، لا يملك لنفسه ولا لأتباعه شيئًا يوم القيامة.

Ang paglilinaw na ang demonyo ay pinakamalaking kaaway para sa mga anak ni Adan at na siya ay sinungaling, itinatwa, mahina, na hindi makapagdudulot ng anuman para sa sarili niya ni para sa mga tagasunod niya sa Araw ng Pagbangon.

• اعتراف إبليس أن وعد الله تعالى هو الحق، وأن وعد الشيطان إنما هو محض الكذب.

Ang pag-amin ni Satanas na ang pangako ni Allāh – pagkataas-taas Siya – ay ang katotohanan at na ang pangako ng demonyo ay isang payak na kasinungalingan lamang.

• تشبيه كلمة التوحيد بالشجرة الطيبة الثمر، العالية الأغصان، الثابتة الجذور.

Ang pagwawangis sa adhikain ng paniniwala sa kaisahan ni Allāh sa punong-kahoy na kaaya-ayang namumunga, na mataas ang mga sanga, na matatag ang mga ugat.