وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی القیامة - وەرگێڕاوی تاجیکی - خوجه ميروف خوجه مير - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Сураи Қиёмат

ئایه‌تی: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

1. Аллоҳ таъоло савганд ёд мекунад: Қасам мехӯрам ба рӯзи қиёмат рӯзе, ки ҳисобу ҷазо аст.

ئایه‌تی: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

2. Ва қасам мехӯрам ба нафси мӯъмини парҳезгор, ки соҳибашро бар тарки тоъатҳо ва муртакиб шудани гуноҳҳо маломатгар аст!

ئایه‌تی: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

3. Оё инсони кофир мепиндорад, ки Мо ҳаргиз устухонҳояшро гирд нахоҳем овард, баъд аз он ки пӯсид ва пароканда гардид?

ئایه‌تی: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

4. Оре, мо тамоми устухонҳои пӯсидаи инсонро гирд меоварем ва ҳатто аз ин ҳам фаротар қодир ҳастем, ки сарангуштҳояшро баробар кунем, чунонки пеш аз марг дар ҳаёти дунё буданд.^[3040]

[3040] Тафсири Табарӣ 24\51

ئایه‌تی: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

5.Балки, инсони мункир ба рӯзи баъс мехоҳад, ки дар оянда низ ба корҳои ношоиста пардозад.

ئایه‌تی: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

6. Инсони кофир аз рӯи такаббур ва ришханд мепурсад: «Рӯзи қиёмат чӣ вақт хоҳад буд?»

ئایه‌تی: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

7. Рӯзе, ки чашмҳо аз шиддати сахтии рӯзи қиёмат хира шавад

ئایه‌تی: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

8.ва моҳ тира шавад ва нураш аз байн равад

ئایه‌تی: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

9. ва офтобу моҳ бо рафтани нурашон дар як ҷой гирд оянд.

ئایه‌تی: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

10.Инсон дар он рӯз мегӯяд: «Роҳи гурез аз азоб куҷост?»^[3041]

[3041] Тафсири Бағавӣ 8\282

ئایه‌تی: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

11. Амр на чунон аст, ки эй инсон, ту таманно мекунӣ. Ҳаргиз ( дар он рӯз паноҳгоҳе нест!

ئایه‌تی: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

12.Қароргоҳи ҳама дар он рӯз назди Парвардигори туст! Пас ҳар якеро тибқи амалҳояш ҷазои муносиб хоҳад дод^[3042].

[3042] Тафсири Саъдӣ 1\899

ئایه‌تی: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

13. Дар он рӯз одамиро аз тамоми амалҳои неку баде, ки он чӣ пешопеш дар ҳаёти худ фиристода ва он чӣ баъд аз хеш гузоштааст, хабар дода мешавад.^[3043]

[3043]Тафсири ибни Касир 8\277

ئایه‌تی: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

14. Балки инсон бар нафси худ бино аст ва ҳақиқати коре, ки аз тоъат ё маъсият анҷом додааст, медонад.

ئایه‌تی: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

15. Ҳарчанд узрҳои худро дар миён оварад, ба ҳолаш ҳеҷ фоидае намекунад^[3044].

[3044] Тафсири Бағавӣ 8\283

ئایه‌تی: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

16. Эй Паёмбар ҳангоми фуруд омадани ваҳй башитоб забон ба хондани Қуръон маҷунбон, ба хотири он ки ҳифзи он аз ёди ту наравад,

ئایه‌تی: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

17. ки ҳароина, ҷамъ овардану хонданаш бар ӯҳдаи Мост, баъд аз он ҳар куҷо ки хоҳӣ бихон, аз хотират намеравад,

ئایه‌تی: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

18. чун онро ба забони Ҷабраил алайҳиссалом бар ту бихондем, ба диққат гӯш фаро деҳ ва аз хондани он пайравӣ кун,

ئایه‌تی: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

19. сипас баёни маъноҳо ва ҳукмҳои он барӯҳдаи Мост.^[3045]

[3045] Тафсири Саъдӣ 1\899

ئایه‌تی: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

20. Ҳаргиз чунин нест, ки шумо мушрикон мепиндоред, ки дубора зинда шудан ва ҷазо нест , балки шумо ин ҷаҳони зудгузарро дӯст медоред

ئایه‌تی: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

21. ва охиратро бо неъматҳояш тарк мекунед.^[3046]

[3046] Тафсири Табарӣ 24\70

ئایه‌تی: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

22. Дар он рӯз барои мӯъминони саъодатманд чеҳраҳое ҳаст зебову дурахшон,

ئایه‌تی: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

23. ки сӯи Парвардигорашон назар мекунанд.

ئایه‌تی: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

24. Ва дар он рӯз барои кофирони бадбахт чеҳраҳое ҳаст абусу турш, (пешонӣ дар ҳам кашида, зиштрӯй),

ئایه‌تی: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

25. ки медонад он азоби камаршикан бар ӯ фуруд ояд.

ئایه‌تی: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

26. Оре, чун ҷон ба ҳалқум (ба гулӯ) расад

ئایه‌تی: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

27. ва гуфта шавад, ки чӣ касест, ки афсун бихонад ва ӯро наҷот диҳад?

ئایه‌تی: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

28. Ва одами миранда яқин кунад, ки замони ҷудоӣ фаро расида

ئایه‌تی: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

29. ва соқҳои по дар ҳам печида шаванд,

ئایه‌تی: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

30. он рӯз, рӯзи рондан ва бозгаштан ба сӯи Парвардигори туст. Ва оқибати кори бандагон ба ҷаннат аст ё ба дӯзах.

ئایه‌تی: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

31. На тасдиқ кардааст ин инсони кофир ба паёмбар ва Қуръон ва рӯзи охират ва на барои Парвардигораш намоз гузоридааст.

ئایه‌تی: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

32.Вале Қуръонро дурӯғ бароварда ва аз имон рӯй гардонидааст.

ئایه‌تی: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

33. Он гоҳ ба рафтори хиромон ва сармаст назди аҳли худ рафтааст.

ئایه‌تی: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

34. Вой (ҳалок) бар ту, пас вой (ҳалок) бар ту!

ئایه‌تی: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

35. Боз ҳам вой (ҳалок) бар ту, пас вой (ҳалок) бар ту!^[3047]

[3047] Тафсири Табарӣ 24\82

ئایه‌تی: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

36. Оё инсони мункир ба рӯзи баъс мепиндорад, ки ӯро ба ҳоли худ вогузоштаанд? Пас на мавриди амру наҳй ва на мавриди ҳисобу ҷазо қарор хоҳад гирифт?

ئایه‌تی: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

37. Оё ӯ нутфае аз манӣ, ки дар бачадоне рехта мешуд, набуд?

ئایه‌تی: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

38. Сипас баъд аз нутфа ба сурати хуни баста даромад. Пас Аллоҳ ӯро офарид ва дуруст ва устувор сохт.

ئایه‌تی: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

39.Пас аз ӯ ду ҷуфт: нару мода падид овард.

ئایه‌تی: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

40. Оё чунин Офаридагор қодир нест, ки мурдагонро зинда созад? Оре бар ин кор тавоност, зеро бозгардонидани офариниш аз эҷоди нахустини он осонтар аст.^[3048]

[3048]Тафсири Табарӣ 24\83