وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئۆزبەکی - محمد سادق * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الذاریات   ئایه‌تی:

Зориёт сураси

وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا
Чанг тўзитувчи(шамол)лар билан қасам.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا
Юк кўтарувчи(булут)лар билан қасам.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا
Осон юрувчи(кема)лар билан қасам.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا
Иш тақсимловчи(фаришта)лар билан қасам.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ
Албатта, сизга ваъда қилинган нарса ростдир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ
Ва, албатта, қиёмат воқеъ бўлгувчидир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ
Гўзал, мустаҳкам осмон билан қасам.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ
Албатта, сизларнинг гапларингиз ихтилофлидир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ
У(Қуръон)дан ким бурилса, (бутунлай) буриб қўйиладир.
(Қуръондан бурилиб, бошқа нарсани тутмоқчи бўлган, ҳеч қачон нажот топмабди. Чунки, бир йўла залолатга бурилиб қолган бўлади.)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ
Ёлғончиларга лаънат бўлсин!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ
Улар жаҳолатдаги ғофиллардир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ
Улар: «Ҳисоб-китоб куни қачон», деб сўрарлар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ
Бу кунда улар оловда азобланурлар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
«Азобингизни татиб кўринг», сиз «Қачон бўладир», деб шошилган нарса — шу!» (дейилур).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
Албатта, тақводорлар жаннатлар ва булоқлардадир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ
Роббилари берган нарсаларни олувчилардир. Чунки, улар бундан олдин эҳсон қилувчилардан бўлганлардир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ
Улар кечалари оз ухлар эдилар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
Ва улар саҳарларда истиғфор айтар эдилар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
Ва молу мулкларида сўровчи ва бечораларнинг ҳаққи бордир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ
Ва ерда чуқур ишонувчилар учун белгилар бор.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
Ва ўзларингизда ҳам (белгилар) бор. Ёки кўрмаяпсизларми?!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ
Ва осмонда ризқингиз ҳамда сизга ваъда қилинаётган нарса (бор).
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ
Осмону ернинг Роббиси ила қасамки, албатта, у (ваъда) мисоли сиз нутқ қилаётганингиздек ҳақиқатдир.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
Сенга Иброҳимнинг карамли меҳмонларининг хабари келмадими?
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
Улар унинг ҳузурига кириб, «Салом» деганларида, у «Салом, нотаниш қавмлар», деди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ
Аҳлига (махфий) бориб, семиз бузоқни (пишириб) келтирди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ
Уни уларга яқин сурди ва: «Емайсизларми?» – деди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
Улардан хавфсиради. Улар: «Қўрқма», дедилар ва унга илмли ўғил башоратини бердилар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ
Бас, хотини қичқириб келди ва ўз юзига шапалоқ тушириб: «Қари, туғмас хотин-а?!» – деди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ
Улар: «Сенинг Роббинг шундай деди. Албатта, Унинг Ўзи Ҳакийм ва Алиймдир», дедилар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
У: «Эй элчилар! Сизнинг ишингиз недир?» – деди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
Улар: «Албатта, биз жиноятчи қавмга юборилганмиз.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ
Уларнинг устидан лойдан (пиширилган) тошларни ташлаш учун.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ
Роббинг ҳузурида исрофчилар учун белгилаб қўйилганларни», дедилар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ва Биз у жойдан мўминларни чиқардик.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
У ерда бир хонадондан бошқа мусулмонларни топмадик.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
Ва у ерда аламли азобдан қўрқадиганлар учун оят(белги) қолдирдик.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
Ва Мусода ҳам (белги) бор. Биз уни Фиръавнга равшан ҳужжат ила юборганимизда...
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ
У юз ўгириб, ишонгани томон юрди ва: «(Мусо) сеҳргар ёки мажнундир», деди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ
Бас, Биз уни ва аскарларини тутиб денгизга ташладик ва у маломатга лойиқ иш қилувчи эди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ
Ва Одда ҳам (белги) бор. Вақтики, Биз уларга туғмас шамолни юбордик.
(Одатда, шамол ёмғир ёғишига сабаб бўлади. Од қавмига келган шамол эса уларга ёмғир эмас, бало-офат, ҳалокатни олиб келган, шунинг учун унинг туғмас, яъни бефойда деб сифатланяпти.)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ
У қайси нарсага етиб борса, титиб ташламасдан қўймас.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ
Ва Самудда ҳам (белги) бор. Уларга: «Вақтинчалик маза қилиб туринглар», дейилган вақтда...
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
Аллоҳнинг амридан бош тортдилар, бас, қараб турган ҳолларида уларни қаттиқ овоз тутди.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ
Бас, улар ўринларидан туролмадилар ва ёрдам ҳам ололмадилар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
Ва бундан аввал Нуҳ қавмини ҳам (ҳалок этганмиз). Албатта, улар фосиқ қавм эдилар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
Осмонни Ўз қўлимизда(қудратимиз) ила бино қилдик. Албатта, Биз уни кенгайтирувчимиз.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ
Ва ерни тўшаб қўйдик. Биз қандоқ ҳам яхши тайёрловчидирмиз!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
Ва Биз ҳар бир нарсани жуфт яратдик. Шоядки, эсласангизлар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
Бас, фақат Аллоҳгагина қочинг. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман.
(Одатда инсон хавфу хатардан, бало-офатдан қочади. Бу оятда тилга олинган хавф-хатар — динсизлик, ғафлат ва осийликдир, ундан қочиш гуноҳ ва ҳаром ишларни тарк этиб, Аллоҳга илтижо этиш билан бўлади. Аллоҳга қочишда инсон учун улуғ саодат ва мартаба бордир.)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
Ва Аллоҳга бошқа маъбудни шерик қилманглар. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ
Худди шундай, булардан аввалгиларга ҳам ҳар бир Пайғамбар келган вақт (уни) сеҳргар ёки мажнун деганлар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
Келишиб олганмилар?! Йўқ, улар туғёнга кетган қавмлардир!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ
Улардан юз ўгир. Бас, сен маломатга қолувчи эмассан.
(Пайғамбарнинг вазифаси Аллоҳнинг амрини етказиш. У зот бу ишни ўз ўрнида адо этдилар. Мушриклар гапга кирмадилар, Пайғамбар алайҳиссалом улардан юз ўгирсалар, у зотга маломат йўқ.)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
Ва эслатгин. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ
Жин ва инсонни фақат Менга ибодат қилишлари учунгина яратдим.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ
Мен улардан ризқ хоҳламайман ва Мени овқатлантиришларини ҳам хоҳламасман.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ
Албатта, Аллоҳ Ўзи ризқ берувчи, қувват эгаси, шиддатлидир.
(Демак, Аллоҳ таоло инсу жиндан ризқ сўрамайди, балки уларга ризқ беради. Аллоҳнинг бирдан-бир ирода қилгани ибодатдир, инсу жинни яратишдан мақсад ҳам шудир. Лекин ибодатдан кимга фойда бор? Ибодат қилувчининг ўзига. Унга икки дунёнинг бахтини ибодат беради.)
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ
Албатта, зулм қилганларга ўз биродарлари азобичалик азоб бор, шошилмасинлар.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
Кофирларга ваъда қилинаётган кунларида ҳалокат бўлсин.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الذاریات
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئۆزبەکی - محمد سادق - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئۆزبەکی، وەرگێڕان: محمد صادق محمد یوسف. چاپی ساڵی 1430ك، بڵاوکراوەتەوە بە سەرپەرشتیاری ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان، پیشاندانی وەرگێڕاوە سەرەکیەکە لەبەردەستە بۆ ڕا دەربڕین لە سەری وهەڵسەنگاندنی وپێشنیارکردنی پەرەپێدانی بەردەوام.

داخستن