Reikšmių vertimas Aja (Korano eilutė) 128 Sūra Sūra Al-’Imran - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Kilniojo Korano enciklopedija

Aja (Korano eilutė): 128

لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ

پەيغەمبەرئەلەيھىسسالام ئۇھۇد ئۇرۇشى ۋەقەلىكىدىن كېيىن مۇشرىكلارنىڭ كاتىۋاشلىرىنىڭ ھالاكىتى ئۈچۈن دۇئا قىلغان ۋاقتىدا، ئاللاھ ئۇنىڭغا: ئۇلارنىڭ ئىشلىرىنى تەدبىر قىلىش سىنىڭ ئىشىڭ ئەمەس بەلكى ئۇ ئاللاھنىڭ ئىشىدۇر، ئاللاھ سىلەرنىڭ ئاراڭلاردا ھۆكۈم قىلغۇچە ياكى ئۇلارنى تەۋبىگە مۇۋەپپەق قىلىپ مۇسۇلغان بولغۇچە ياكى ئۇلار كۇپرىنى داۋاملاشتۇرۇپ ئاللاھنىڭ ئازابىغا ئۇچرىغانغا قەدەر سەۋىر .قىلغىن، ھەقىقەتەن ئۇلار ئازابقا لايىق بولغان زالىملاردۇر

Šiame puslapyje pateiktų ajų nauda:

• مشروعية التذكير بالنعم والنقم التي تنزل بالناس حتى يعتبر بها المرء.

ئىنساننىڭ ئىبرەت ئىلىشى ئۈچۈن ئىنسانلارغا چۈشكەن نېئمەت بىلەن ئازابنى ئەسلەشنىڭ يولغان قويۇلغانلىقى

• من أعظم أسباب تَنَزُّل نصر الله على عباده ورحمته ولطفه بهم: التزامُ التقوى، والصبر على شدائد القتال.

بەندىلەرگە ئاللاھنىڭ نۇسرىتى، رەھمىتى ۋە مېھرىبانلىقىنىڭ چۈشۈشىدىكى ئەڭ بۈيۈك سەۋەبلەردىن بىرى: تەقۋادارلىقنى لازىم تۇتۇش ۋە جىھاد مەيدانىدىكى مۇشەققەتكە سەۋىر قىلىشتىن ئىبارەتتۇر.

• الأمر كله لله تعالى، فيحكم بما يشاء، ويقضي بما أراد، والمؤمن الحق يُسَلم لله تعالى أمره، وينقاد لحكمه.

ئىشنىڭ ھەممىسى ئاللاھ ئۈچۈندۇر، خالىغانچە ھۆكۈم قىلىدۇ، ئىرادىسى بويىچە بىر تەرەپ قىلىدۇ، ھەقىقى مۆئمىن ئىشنىڭ ھەممىسىنى ئاللاھقا .تاپشۇرىدۇ، ئاللاھنىڭ ھۆكمىگە بويسۇنىدۇ

• الذنوب - ومنها الربا - من أعظم أسباب خِذلان العبد، ولا سيما في مواطن الشدائد والصعاب.

بەندىنىڭ خار بولۇشىنىڭ ئەڭ چوڭ سەۋەبلىرىدىن بىرى؛ گۇناھ ئىشلەش بولۇپ، جازانىمۇ شۇنىڭ جۈملىسىدىندۇر، بولۇپمۇ قاتتىقچىلىق ۋە قىيىنچىلىق ۋاقىتلىرىدا جازانىنىڭ گۇناھى بەك ئېغىردۇر.

• مجيء النهي عن الربا بين آيات غزوة أُحد يشعر بشمول الإسلام في شرائعه وترابطها بحيث يشير إلى بعضها في وسط الحديث عن بعض.

جازانىدىن چەكلىنىش توغرىسىدىكى ئايەت ئوھۇد ئۇرۇشى ھەققىدە كەلگەن ئايەتلەرنىڭ ئارىسىدا بايان قىلىندى، بۇنىڭدىن ئىسلامىي پرىنسىپنىڭ ھەممىنى ئۆز ئىچىگە ئالىدىغانلىقى، شۇنداقلا شەرىئەت ئەھكاملىرىنىڭ بىر-بىرىگە باغلىنىدىغانلىقى، نۆۋىتى كەلگەندە ھۆكۈملەر ئارىسىدا يەنە باشقا بىر مەسىلىگىمۇ ئىشارەت قىلىنىدىغانلىقىنى كۆرۈۋالغىلى بولىدۇ