പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം മാഇദ - അൽബേനിയൻ പരിഭാഷ - പരിഭാഷകരുടെ കേന്ദ്രം - പണിപ്പുരയിൽ - പേജ് നമ്പർ 111 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 18

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ وَٱلنَّصَٰرَىٰ نَحۡنُ أَبۡنَٰٓؤُاْ ٱللَّهِ وَأَحِبَّٰٓؤُهُۥۚ قُلۡ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُمۖ بَلۡ أَنتُم بَشَرٞ مِّمَّنۡ خَلَقَۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَاۖ وَإِلَيۡهِ ٱلۡمَصِيرُ

Hebrenjtë dhe të krishterët thonë: "Ne jemi bijtë e Allahut dhe të dashurit e Tij." Thuaju: "Atëherë, përse ju ndëshkon për gjynahet tuaja?! Përkundrazi, ju jeni njerëz nga ata që ka krijuar. Ai fal kë të dojë dhe ndëshkon kë të dojë. Vetëm Allahut i takon sundimi i qiejve e i Tokës dhe i gjithçkaje që gjendet mes tyre dhe tek Ai është kthimi."

ആയത്ത്: 19

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ قَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمۡ عَلَىٰ فَتۡرَةٖ مِّنَ ٱلرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَآءَنَا مِنۢ بَشِيرٖ وَلَا نَذِيرٖۖ فَقَدۡ جَآءَكُم بَشِيرٞ وَنَذِيرٞۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

O ithtarë të Librit! Juve ju erdhi i Dërguari Ynë pas një periudhe ndërprerjeje (të vargut) të të dërguarve, i cili jua sqaron gjërat, që ju të mos thoni: "Nuk na ka ardhur asnjë kumtues i lajmeve të mira e as paralajmërues". Ja, ju erdhi kumtuesi i lajmeve të mira e paralajmëruesi. Allahu është i Plotfuqishëm për çdo gjë.

ആയത്ത്: 20

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِۦ يَٰقَوۡمِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ جَعَلَ فِيكُمۡ أَنۢبِيَآءَ وَجَعَلَكُم مُّلُوكٗا وَءَاتَىٰكُم مَّا لَمۡ يُؤۡتِ أَحَدٗا مِّنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Kujto kur Musai i tha popullit të vet: "O populli im! Kujtoni dhuntinë e Allahut ndaj jush kur prej jush bëri pejgamberë, ju bëri mbretër dhe ju dha çfarë nuk i kishte dhënë asnjë populli (të asaj kohe).

ആയത്ത്: 21

يَٰقَوۡمِ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡأَرۡضَ ٱلۡمُقَدَّسَةَ ٱلَّتِي كَتَبَ ٱللَّهُ لَكُمۡ وَلَا تَرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَارِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ

O populli im! Hyni në Tokën e Shenjtë, të cilën Allahu e caktoi për ju dhe mos u zmbrapsni, sepse atëherë do të ktheheni të humbur!"

ആയത്ത്: 22

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّ فِيهَا قَوۡمٗا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَن نَّدۡخُلَهَا حَتَّىٰ يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَا فَإِنَّا دَٰخِلُونَ

Ata thanë: "O Musa! Në atë vend është një popull i fuqishëm, prandaj ne nuk do të hyjmë në të derisa ata të dalin nga aty, e, nëse ata dalin, atëherë do të hyjmë ne.

ആയത്ത്: 23

قَالَ رَجُلَانِ مِنَ ٱلَّذِينَ يَخَافُونَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمَا ٱدۡخُلُواْ عَلَيۡهِمُ ٱلۡبَابَ فَإِذَا دَخَلۡتُمُوهُ فَإِنَّكُمۡ غَٰلِبُونَۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَتَوَكَّلُوٓاْ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

Dy burra nga ata që kishin frikë (Allahun) dhe të cilët i kishte begatuar Allahu thanë: "U hyni atyre nga porta (e qytetit)! Sapo të hyni në të, ju do të jeni ngadhënjimtarë! Vetëm Allahut mbështetjuni, nëse jeni besimtarë!"