പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഫുർഖാൻ - അകാൻ പരിഭാഷ - അഷന്തി - ഹാരൂൻ ഇസ്മാഈൽ - പേജ് നമ്പർ 365 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 56

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

(Nkͻmhyεni), Yεsomaa wo sε, (Ͻsoro aheman no mu) anigyesεm, ne (amane-hunu gya no asotwee no ho) kͻkᴐbᴐ bͻfoͻ.

ആയത്ത്: 57

قُلۡ مَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍ إِلَّا مَن شَآءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ سَبِيلٗا

Ka sε: “Memmisa (afutuo a mede ma mo no) ho akatua, na mmom (deε mehia ne) sε obi a ͻpε bεfa ne Wura Nyankopͻn kwan no soͻ.

ആയത്ത്: 58

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡحَيِّ ٱلَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِهِۦۚ وَكَفَىٰ بِهِۦ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرًا

Na fa wo ho to Ɔteasefoͻ no a Onwu da no so na bͻ no abodin, na Ɔsom bo sε Onim Ne nkoa bͻne (a wͻdie),

ആയത്ത്: 59

ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَسۡـَٔلۡ بِهِۦ خَبِيرٗا

Nea Ɔde nna nsia bͻͻ soro ne asaase ne deε εwͻ ne mmienu mfinfii, na Ɔde Ne ho sii Tumi Ahennwa no soͻ, Ahummͻborͻ Hene no, Ɔne (Otumfoͻ) a N’ani tua biribiara no, enti bisa no (w'ahiasεm biara).

ആയത്ത്: 60

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱسۡجُدُواْۤ لِلرَّحۡمَٰنِ قَالُواْ وَمَا ٱلرَّحۡمَٰنُ أَنَسۡجُدُ لِمَا تَأۡمُرُنَا وَزَادَهُمۡ نُفُورٗا۩

Sε yεka kyerε wͻn sε, monfa mo anim mutu fͻm ma Mmͻborͻhunufoͻ Hene no a, deε wͻka ne sε: “Hwan ne Mmͻborͻhunufoͻ Hene no a worehyε yεn sε yεnfa y’anim mutu fͻm ma no no? Nkͻsoͻ a wͻnya ara ne sε wͻdwane (nokorε no).

ആയത്ത്: 61

تَبَارَكَ ٱلَّذِي جَعَلَ فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَٰجٗا وَقَمَرٗا مُّنِيرٗا

Nhyira ne Nea Wayε nsoromma akεseε wͻ soro, εna Wayε (awia sε) kanea wͻ mu, εna bosome nso εma nhyerεnee.

ആയത്ത്: 62

وَهُوَ ٱلَّذِي جَعَلَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ خِلۡفَةٗ لِّمَنۡ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوۡ أَرَادَ شُكُورٗا

Ɔno na Wama adesaeε ne adekyeε di wͻn ho akyi (sԑ nsԑnkyerԑnee) de ma obia ͻpε sε ͻkaekaeε anaasε ͻpεsε oyi (Nyankopͻn) ayε.

ആയത്ത്: 63

وَعِبَادُ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلَّذِينَ يَمۡشُونَ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ هَوۡنٗا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ ٱلۡجَٰهِلُونَ قَالُواْ سَلَٰمٗا

Mmͻborͻhunufoͻ Hene no asomfoͻ no ne wͻn a wͻde ahobraseε nam asaase soͻ; sε abagyimifoͻ no bi (de kasa bͻne bi) kasa wͻn ho a, deε wͻka ne sε: “Asomdweε”,

ആയത്ത്: 64

وَٱلَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمۡ سُجَّدٗا وَقِيَٰمٗا

Ne wͻn a wͻde anadwo no si hͻ de wͻn anim butu fͻm sͻre gyina hͻ ma wͻn Wura Nyankopͻn,

ആയത്ത്: 65

وَٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱصۡرِفۡ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا

Ne wͻn a (wͻbͻ mpaeε) ka sε: “Yɛ Wura Nyankopͻn, yi Amane-hunu gya asotwee no fri yεn so. Nokorε sε (Amane-hunu gya no) yε afe bͻͻ asotwee.

ആയത്ത്: 66

إِنَّهَا سَآءَتۡ مُسۡتَقَرّٗا وَمُقَامٗا

Nokorε sε, εhͻ yε efie bͻne ne ahomegye bea bͻne paa;

ആയത്ത്: 67

وَٱلَّذِينَ إِذَآ أَنفَقُواْ لَمۡ يُسۡرِفُواْ وَلَمۡ يَقۡتُرُواْ وَكَانَ بَيۡنَ ذَٰلِكَ قَوَامٗا

Ne wͻn a sε wͻyi (wͻn agyapadeε a wͻmma no mmoroso) nsεe no kwa, na wͻnyε pεpεε nso, na mmom wͻyε no hͻ-ne-hͻ.