പരിഭാഷ ആയത്ത് 109 അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ മുഅ്മിനൂൻ - الترجمة الأذرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 109

إِنَّهُۥ كَانَ فَرِيقٞ مِّنۡ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ

Həqiqətən, qullarım­dan iman gətirən bir dəstə var idi ki, onlar: "Ey Rəb­bimiz! Biz Sənə iman gətirdik. Bi­zim günahlarımızı bağışla və bizə Öz rəhmətinlə mərhəmət et! Sən rəhm edənlərin ən yaxşısı­san!"– deyir­dilər.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• الكافر حقير مهان عند الله.

• Kafir, Allah yanında zəlil və rəzil olan bir kimsədir.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

• Saleh kimsələrə istehza edib onları məsxərəyə qoynmaq böyük günahdır, bunu edən kimsə əzaba layiqdir.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

• Allaha küfr etmək insanın ömrünü, həyatını və axirətini məhvə sürükləyir.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

• Dua edərkən Uca Allaha həmd sənalar demək, duanın ədəblərindən biridir.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

• Uca Allah bu surənin əvvəlini möminlərin nicat tapma səbəblərini zikir edərək başladığı üçün bu surənin sonunu da kafirlərin ziyana uğradan səbəbləri zikir edərək bitirmişdir.