പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ദ്ദുഖാൻ - ദരി പരിഭാഷ - മുഹമ്മദ് അന്വർ ബദ്ഖ്ഷാനി - പേജ് നമ്പർ 497 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 19

وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

و (اینکه) بر الله برتری نجویید (همانا) من برای شما دلیل آشکار می‌آورم.

ആയത്ത്: 20

وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ

و البته من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم از اینکه مرا سنگسار کنید.

ആയത്ത്: 21

وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ

و اگر به من ایمان نمی‌آورید، پس از من کناره‌گیری کنید.

ആയത്ത്: 22

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ

پس او (پیغمبر) پروردگار خود را به دعا خواند که يقينا آنها قوم مجرم‌اند.

ആയത്ത്: 23

فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

(به او گفتیم:) پس بندگانم را شبانه ببر (و بدانید که) حتما شما تعقیب می‌شوید.

ആയത്ത്: 24

وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًاۖ إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ

و بحر را آرام رها کن، زیرا ایشان لشکری‌اند غرق شده‌گان.

ആയത്ത്: 25

كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

(پس از غرق شدن) چه باغها و چشمه‌های بسیاری را گذاشتند.

ആയത്ത്: 26

وَزُرُوعٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

و چه کشتزارها و جایگاهی عالی (را بجا گذاشتند).

ആയത്ത്: 27

وَنَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ

و چه نعمتی که در آن شاد و خرم بودند.

ആയത്ത്: 28

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

این طور (شد) و ما همه‌ای این نعمت‌ها را (از آنها گرفتیم و) به قوم دیگری دادیم.

ആയത്ത്: 29

فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ

پس نه آسمان بر (حال) آنها گریست و نه زمین. و نه از مهلت داده شدگان بودند.

ആയത്ത്: 30

وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

و البته ما بنی اسراییل را از عذاب اهانت آمیز نجات دادیم.

ആയത്ത്: 31

مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

از فرعون که او سرکش و از اسرافکاران بود.

ആയത്ത്: 32

وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

و همانا ما بنی اسرائیل را عالمانه برگزیدیم و بر جهانیان (هم عصر شان) برتری دادیم.

ആയത്ത്: 33

وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ

و از نشانه‌هایی به آنان دادیم که در آن آزمایش آشکار بود.

ആയത്ത്: 34

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ

البته این (مشرکان) می‌گویند.

ആയത്ത്: 35

إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ

غیر از این مرگ اول ما (زندگی دیگر) نیست و ما بار دیگر زنده نخواهیم شد.

ആയത്ത്: 36

فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

پس اگر (شما پیغمبران) راستگو هستید، پدران (مردۀ) ما را بیاورید.

ആയത്ത്: 37

أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ

آیا آنان (مشرکان مکه) بهترند یا قوم «تُبّع»؟ و کسانی که پیش از آنان بودند؟ ما آنان را به خاطر اینکه قوم مجرم بودند، نابود کردیم

ആയത്ത്: 38

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را که در میان آن دو است بیهوده و بی‌هدف نیافریدیم.

ആയത്ത്: 39

مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ما آن دو را جز به حق نیافریدیم لیکن بیشترشان نمی‌دانند.