പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുന്നബഅ് - പേർഷ്യൻ ദരി പരിഭാഷ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

سورۀ نبأ

ആയത്ത്: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

دربارۀ چه از یکدیگر می‌پرسند؟

ആയത്ത്: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

از خبر بزرگ (می‌پرسند).

ആയത്ത്: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

(خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند.

ആയത്ത്: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست.

ആയത്ത്: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

(باز می‌گویم) چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست.

ആയത്ത്: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

(برپا کردن قیامت به ما چه مشکل است؟) آیا ما زمین را بستر نگردانیده‌ایم؟

ആയത്ത്: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

و کوه‌ها را (همچون) میخ‌ها (نگردانیده‌ایم)؟

ആയത്ത്: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم.

ആയത്ത്: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

و خواب‌تان را سبب آرامش قرار دادیم.

ആയത്ത്: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

و شب را (مانند لباس) پوششی گردانیدیم.

ആയത്ത്: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

و روز را وقتِ تلاش و معاش گردانیدیم.

ആയത്ത്: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

و بالای سر شما هفت آسمانِ محکم بنا نمودیم.

ആയത്ത്: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

و (آفتاب را) چراغ فروزان و درخشنده ساختیم.

ആയത്ത്: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

و از ابرهای متراکم و فشرده آبِ فراوان نازل کردیم.

ആയത്ത്: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

تا به وسیله آن دانه و گیاه را بیرون آریم.

ആയത്ത്: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

و باغ‌های درهم‌پیچیده و انبوه را نیز (آفریدیم).

ആയത്ത്: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

یقیناً روز فیصله، وقت مقرر و معین است.

ആയത്ത്: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

روزی که در صور دمیده شود، پس (به دربار پروردگارتان) گروه گروه بیایید.

ആയത്ത്: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

و آسمان گشوده شود و به صورت دروازه‌هایی باز درآید.

ആയത്ത്: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

و کوه‌ها روان شوند و مانند سراب گردند.

ആയത്ത്: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

البته دوزخ در انتظار (مردم سرکش) است.

ആയത്ത്: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

و برای سرکشان جای بازگشت است.

ആയത്ത്: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

در آن جا مدت طولانی می‌مانند.

ആയത്ത്: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

در آن جا نه سردی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارائی می‌نوشند.

ആയത്ത്: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

مگر آب جوش و زرداب زخم دوزخیان را.

ആയത്ത്: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

این جزایی است مناسب و موافق (حال و وضعیت آن‌ها).

ആയത്ത്: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

(چون) آن‌ها (در دنیا) حساب روز قیامت را امید نداشتند.

ആയത്ത്: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

و آیات ما را به شدت تکذیب کردند.

ആയത്ത്: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

ولی ما هرچیز را با نوشتن حفظ نموده‌ایم.

ആയത്ത്: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

پس (برای‌شان گفته می‌شود که) بچشید عذاب را، چون هرگز به شما جز عذاب نخواهیم افزود.

ആയത്ത്: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

البته برای پرهیزگاران کامیابی بزرگ است.

ആയത്ത്: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

و باغ‌ها، و درختانِ انگور.

ആയത്ത്: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

و دختران نوجوان و هم‌سال.

ആയത്ത്: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

و پیاله‌ای پر از شراب.

ആയത്ത്: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

در آن جا سخن بیهوده و دروغ نمی‌شنوند.

ആയത്ത്: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

این پاداش از سوی پروردگار تو (است) پاداش و بخششی از روی حساب.

ആയത്ത്: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

پروردگار آسمان‌ها و زمین و هرچه در بین آن دو قرار دارد که او بسیار مهربان است، (با این وصف از عظمت او) نمی‌توانند با او سخنی بگویند.

ആയത്ത്: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

روزی که جبرئیل و دیگر فرشته‌ها (به دربار الله) صف‌بسته می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی که پروردگار مهربان به او اجازه دهد و او نیز سخن حق و درست بگوید.

ആയത്ത്: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

آن روز، روز حق (و راست) است، پس هرکه بخواهد نجات یابد (عمل درست انجام دهد) که در روز قیامت به‌سوی او بازمی‌گردد.

ആയത്ത്: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

البته ما شما را از عذاب نزدیک ترسانیدیم، روزی که انسان آنچه را با دستان خویش پیش فرستاده است می‌بیند و کافر می‌گوید: ای کاش من خاک می‌بودم!.