പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ന്നാസിആത്ത് - ജോർജിയൻ വിവർത്തനം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ന്നാസിആത്ത്

ആയത്ത്: 1

وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا

ვფიცავ, (ურწმუნოთა სულების) ხუთვით ამომცლელთ

ആയത്ത്: 2

وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا

და (მორწმუნეთა სულების) ნაზად მიმბარებელთ

ആയത്ത്: 3

وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا

და მოცურავეთ, (ცათა სიღრმეებში) მცურავთ^[1]

[1] აქ ხსენებულ მოცურავეთა შესახებ ისლამის სწავლულთა განმარტებებში რამდენიმე განსხვავებული შეხედულება ფიქსირდება: 1. ანგელოზები, რომლებიც მორწმუნეთა სხეულიდან ისე ლმობიერად იბარებენ სულებს, როგორი სიადვილითაც გადაადგილდება წყლის ზედაპირზე სხვადასხვა სხეულები, 2. ანგელოზები, რომლებიც ალლაჰის ბრძანების შესაბამისად ზეციდან დედამიწისკენ დაეშვებიან და ისევ ზეცაში მაღლდებიან, 3. მუჯაჰიდთა ცხენები, რომლებიც ფრთებშესხმულივით მიემართებიან ალლაჰის გზაზე, 4. მზე, მთვარე, ვარსკვლავები და სხვა ციური სხეულები, 5. გემები, რომლებიც წყლის ზედაპირზე ადამიანთა სასარგებლოდ ცურავენ წყლის ზედაპირზე, რაც ალლაჰის მიერ ბოძებულ სიკეთეთაგან ერთ-ერთია. იხ. თაფსრუ ბეღავი.

ആയത്ത്: 4

فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا

ასევე მოწინავეთ ჯიბრით^[1]

[1] ანგელოზები, რომლებიც ალლაჰის ბრძანებების შესასრულებლად ერთმანეთს ეჯიბრებიან.

ആയത്ത്: 5

فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا

და საქმეთა განმკარგველთა^[1]

[1] იბნი ‘აბბასი განმარტავს: ესენი არიან ანგელოზები, რომლებიც უზენაესმა ალლაჰმა სხვადასხვა ამქვეყნიური საქმეების განკარგვითა და მოგვარებით დაავალა. იხ. თაფსიირუ ბეღავი.

ആയത്ത്: 6

يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ

იმ დღეს შეზანზარდება რყევადი,^[1]

[1] იგულისხმება ისრაფილ ანგელოზის მიერ ბუკის მაგვარ საყვირში პირველი ჩაბერვა, რომელიც აუტანელი ხმით შეძრავს დედამიწას, ყველაფერი მიწასთან გასწორდება და ცოცხალი არსებები სულებს განუტევებენ. იხ. თაფსიირუ ბეღავი.

ആയത്ത്: 7

تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ

და მას მოჰყვება მომდევნო,^[1]

[1] საყვირში პირველ ჩაბერვას მოყვება მეორე ჩაბერვა. ყათადე განმარტავს: „იმ დღეს შეზანზარდება რყევადი და მას მოჰყვება მომდევნო“ ამ ორივეში საყვირში ჩაბერვა იგულისხმება, პირველის შემთხვევაში – ალლაჰის ნებით – სულს განუტევებს ყველა სულდგმული; ხოლო მეორეს შემთხვევაში – ალლაჰის ნებით – გაცოცხლდება ყველაფერი. იხ. თაფსიირუ ტაბერი. აბუ ჰურეირა ალლაჰის შუამავლისგან ﷺ გადმოგვცემს, რომ საყვირში პირველ ჩაბერვასა და მეორეს შორის ორმოცია; არ დაუზუსტებია დღეა თვეა თუ წელი . (ბუხარი, თაფსიირ ჰ.ნ. 4935.)

ആയത്ത്: 8

قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ

გულნი იმ დღეს საგულედან ამოვარდნილნი,

ആയത്ത്: 9

أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ

მზერანი მისი – შიშით დახრილნი.

ആയത്ത്: 10

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ

ამბობენ: ნუთუ მართლაც უკუმიბრუნებულნი ვიქნებით უწინდელ მდგომარეობაში?

ആയത്ത്: 11

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ

განა მას შემდეგ რაც უკვე ვიქცევით ფუტურო ძვლებად?^[1]

[1] მკვდრეთით აღდგომის უარმყოფელნი გაკვირვებით და უარყოფით ამბობდნენ, ნუთუ მასშემდეგ აღვდგებით და დავუბრუნდებით უწინდელ მდგომარეობას, რაც უკვე ჩვენი სხეული გაიხრწნა, ძვლები დაიფშვნა და გაცამტვერდაო.

ആയത്ത്: 12

قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ

მათ თქვეს: მაშინ ეს დაბრუნება იქნება წაგებიანი.

ആയത്ത്: 13

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ

თუმცა იგია ერთი უეცარი დაკივლება.^[1]

[1] საყვირში მეორედ ჩაბერვის ხმა, რომლითაც კვდრეთით აღდგება ყველა მიცვალებული.

ആയത്ത്: 14

فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ

ერთსაც ნახავენ რომ მიწის ზემოთ იმყოფებიან.

ആയത്ത്: 15

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

შენთან მოვიდა ამბავი მუსასი?

ആയത്ത്: 16

إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى

როდესაც იხმო იგი თავისმა ღმერთმა ტუვას წმინდა ხეობაში:

ആയത്ത്: 17

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

წადი ფარაონთან, რამეთუ ის ზღვარს გადავიდა.

ആയത്ത്: 18

فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ

და უთხარი: არ გინდა განიწმინდო?^[1]

[1] არ გინდა დაამოწმო რომ არ არსებობს ალლაჰის გარდა სხვა ღვთაება და განიწმინდო შირქისა და ქუფრისგან?

ആയത്ത്: 19

وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ

დაგაკვალიანო შენი ღმერთისკენ და იქცე (ღვთის) მოშიშად?

ആയത്ത്: 20

فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

შემდეგ მას აჩვენა უდიდესი სასწაული.^[1]

[1] ჰასან ალ ბასრის, მუჯაჰიდის და ყათადეს განმარტებით უდიდესი სასწაული არის „კაშკაშა თეთრი ხელი“ და „კვერთხი“. ამ სასწაულების შესახებ სხვა აიათებშიც ვკითხულობთ: „შემდეგ მუსამ გადააგდო კვერთხი და იგი აშკარად გველად იქცა; მერე ხელი (უბიდან) ამოიღო და ის იყო კაშკაშა თეთრი მაყურებელთათვის.“ (შუ’არა, 26/32-33.) იხ. თაფსიირუ ტაბერი.

ആയത്ത്: 21

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ

მან კი ცრუდ შერაცხა და გაურჩდა.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ

შემდეგ ზურგი აქცია (უკეთურებისკენ) სწრაფვით.

ആയത്ത്: 23

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ

მერე (ხალხი) შეკრიბა და იხმო,

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ

შემდეგ თქვა: მე ვარ თქვენი უზენაესი ღმერთი!

ആയത്ത്: 25

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ

მერე ალლაჰმა სამაგალითოდ დასაჯა იმქვეყნადაც და ამქვეყნადაც.^[1]

[1] იმქვეყნად ჯოჯოხეთით და ამქვეყნდა ზღვაში დახრჩობით.

ആയത്ത്: 26

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ

ჭეშმარიტად, ამაში ჭკუის სასწავლია მისთვის, ვისაც ეშინია (ალლაჰისა.)

ആയത്ത്: 27

ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا

თქვენ უფრო რთული ქმნილებები ხართ თუ ზეცა – რომელიც მან ააგო?

ആയത്ത്: 28

رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا

აღამაღლა მისი კამარა და გააწონასწორა იგი.

ആയത്ത്: 29

وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا

მისი ღამე დააბნელა და გამოიყვანა დილა მისი.

ആയത്ത്: 30

وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ

ამის შემდეგ დედამიწა გააწყო.

ആയത്ത്: 31

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا

მისგან ამოიყვანა წყალი და ველ-მინდვრები მისი.

ആയത്ത്: 32

وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

და მთები განამტკიცა.

ആയത്ത്: 33

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

სარგებლად თქვენდა და თქვენი საქონლისთვის.

ആയത്ത്: 34

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

და როცა დაიწყება უდიდესი თავზარდაცემა,(განკითხვის დღე)

ആയത്ത്: 35

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

იმ დღეს გაიხსენებს ადამიანი თუ რას ესწრაფვოდა.^[1]

[1] როდესაც გადასცემენ მისი ნამოქმედარის დავთარს და ნახავს რის გაკეთებას ესწრაფვოდა ქვეყნად კარგის თუ ცუდის.

ആയത്ത്: 36

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

და ხილული გახდება ჯოჯოხეთი მისთვის, ვინც მას დაინახავს.

ആയത്ത്: 37

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

ხოლო, ვინც ზღვარს გადავიდა

ആയത്ത്: 38

وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

და ამქვეყნიური ცხოვრება ამჯობინა,

ആയത്ത്: 39

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

ჭეშმარიტად, ჯოჯოხეთია მისი თავშესაფარი.

ആയത്ത്: 40

وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

ხოლო, ვისაც თავისი ღმერთის წინაშე წარსდგომის შიში ჰქონდა და პირადი გემოვნებისგან თავი შეიკავა,

ആയത്ത്: 41

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

ჭეშმარიტად, სამოთხეა მისი თავშესაფარი.

ആയത്ത്: 42

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

ქვეყნიერების დასარულის საათის შესახებ გეკითხებიან, როდის მოხდებაო?

ആയത്ത്: 43

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

შენ საიდან უნდა გცოდნოდა რომ გეცნობებინა?!

ആയത്ത്: 44

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

მისი ცოდნა მხოლოდ შენს ღმერთთანაა.

ആയത്ത്: 45

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

ჭეშმარიტად, შენ მხოლოდ შემგონებელი ხარ მათი – ვისაც ეშინია მისი.^[1]

[1] ქვეყნიერების დაქცევის საათის გაცხადება შენს მოვალეობაში არ შედის. შენ მხოლოდ შეაგონებ და გააფრთხილებ მათ, ვისაც ქვეყნიერების დაქცევის ეშინია, რადგანაც შენი შეგონება მხოლოდ მათ არგებთ.

ആയത്ത്: 46

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

როცა ის დღე იხილონ, თითქოს ერთი სამხრობის ან დილის მეტი არ გაჩერებულან.