പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം മുത്വഫ്ഫിഫീൻ - ജോർജിയൻ വിവർത്തനം - പണിപ്പുരയിൽ - പേജ് നമ്പർ 588 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 5

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

უდიდესი დღისათვის?

ആയത്ത്: 6

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

იმ დღეს ხალხი სამყაროთა ღმერთის წინაშე წარსდგება.

ആയത്ത്: 7

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

არა! ჭეშმარიტად, ცოდვილთა წიგნი სიჯჯინშია.^[1]

[1] ‘აბდულლაჰი ბინ ომარი, ‘ატა ალ-ხორასანი განმარტავენ, რომ ეს არის ქვესკნელი, სადაც იმყოფებიან ურწმუნოთა სულები და სატანის მსახურები. იხ. თაფსირუ ბეღავი.

ആയത്ത്: 8

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

და რამ გამცნოს თუ რა არის სიჯჯინი?!

ആയത്ത്: 9

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

წიგნი ნიშანდებული.^[1]

[1] ბაღავი განმარტავს: ეს არ არის სიჯჯინის განმარტება, ეს გვამცნობს ცოდვილთა წიგნის ხასიათს. ყათადე და მუყათილი განმარტავენ, რომ ცოდვილთა წიგნები თანამოაზრეებთან ერთად საერთო ნიშნით დაინიშნება და ამგვარად ცნობადი ხდება, რომ ესენი ურწმუნოები არიან. იხ. თაფსირუ ბაღავი.

ആയത്ത്: 10

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

იმ დღეს, ვაი ცრუდ შემრაცხველთ,

ആയത്ത്: 11

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

რომელნიც ცრუდ რაცხავენ განკითხვის დღეს.

ആയത്ത്: 12

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

მას სხვა არავინ შერაცხავს გარდა ყოველი ზღვარგადასული, ცოდვილი.

ആയത്ത്: 13

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

როცა ეკითხება ჩვენი აიათები, ამბობს წინაპართა ზღაპრებიაო.

ആയത്ത്: 14

كَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

არა, პირიქით! თავიანთი მონახვეჭი ჟანგივით მოედო მათ გულებს.^[1]

[1] ალლაჰის შუამავალმა ﷺ თქვა: „უეჭველად, როდესაც მორწმუნე ცოდვას ჩადის, ეს მის გულზე შავი წერტილის მსგავსად აისახება. თუკი მოინანიებს, მოეშვება და ღმერთს პატიებას შეევედრება - გული გაეწმინდება; ხოლო, თუ ცოდვების ჩადენას უმატებს, შავი წერტილებიც იმატებს. სწორედ ესაა ჟანგი, რომელიც ალლაჰმა ახსენა თავის წიგნში“ (იბნუ მააჯა, ზუჰდ 29/4244.)

ആയത്ത്: 15

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

არა! ჭეშმარიტად, იმ დღეს ისინი თავიანთი ღმერთის (ხილვისგან) იქნებიან გარიდებულნი.^[1]

[1] აიათი ისლამის სწავლულთან ნაწილმა განმარტა, რომ ისინი გარიდებულნი იქნებიან ალლაჰის წყალობას ან ალლაჰი მათ სახეზე არ შეხედავს. სწვალულთა უმრავლესობა განმარტავს, რომ ისინი იმ ქვეყნად ალლაჰის ხილვას იქნებიან მოკლებულნი. იხ. თაფისრუ ბაღავი.

ആയത്ത്: 16

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

შემდეგ, ისინი უთუოდ შევლენ ჯოჯოხეთის ცეცხლში.

ആയത്ത്: 17

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

შემდეგ ეტყვიან:ეს არის ის, რასაც თქვენ ცრუდ მიიჩნევდით.

ആയത്ത്: 18

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

არა! ჭეშმარიტად, სათნოთა წიგნი ‘ილლიინშია.^[1]

[1] ‘ილლიინი არის მეშვიდე ცაზე ‘არშის ქვეშ. იბნი ‘აბბასმა თქვა: ის არის მწვანე პერიდოტის დაფა, რომელიც ‘არშის ქვეშ კიდია და მათი ნამოქედარი საქმეები მასზეა ამოტვიფრული. იხ. თაფისრუ ბეღავი.

ആയത്ത്: 19

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

და რამ გამცნოს თუ რა არის ‘ილლიუნი?!

ആയത്ത്: 20

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

წიგნი ნიშანდებული.^[1]

[1] ბაღავი განმარტავს: ეს არ არის ‘ილლიუნის განმარტება, ეს გვამცნობს სათნოთა წიგნის ხასიათს – მსგავსად ცოდვილთა წიგნისა.

ആയത്ത്: 21

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

მას ამოწმებენ/ხედავენ დაახლოებულნი.^[1]

[1] უზენაეს ალლაჰთან ახლოს მყოფი ანგელოზები.

ആയത്ത്: 22

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

ჭეშმარიტად, სათნონი აუცილებლად იქნებიან კეთილდღეობაში.

ആയത്ത്: 23

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

სავარძლებზე მყოფნი უცქერენ.^[1]

[1] ტკბებიან სამოთხის სილამაზეების, მათთვის ბოძებული სიკეთეების ან თავიანთი გამჩენის ცქერით.

ആയത്ത്: 24

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

მათ სახეებში კეთილდღეობის ბრწყინვალებას ამოიცნობ.

ആയത്ത്: 25

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

მიერთმევათ ხალასი ღვინო – ბეჭედ დასმული.

ആയത്ത്: 26

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

მისი ბეჭედი/ბოლო^[1] არის მუშკი, სწორედ ამისთვის უნდა ისწრაფოდნენ მსწრაფველნი.

[1] ორიგინალი „ხითამ“ (ختام) ორნაირად შეიძლება იყოს გაგებული, როგოც ბეჭედი ასევე ბოლო, მუფესსირების განმარტებებში ორივე მიმართულება ფიქსირდება, ამიტომ ვეცადეთ ჩვენს თარგმანში ორივე ვერსია აგვესახა. ერთ-ერთი განმარტების თანახმად, იმქვეყნად სათნოთათვის მირთმეული სასმისს მუშკის ბეჭედი ასვია; ხოლო მეორე განამრტების თანახმად ვინც ამ სასმელს დალევს, ის ბოლოს მუშკის სურნელებას შეიგრძნობს. უზენაესმა ალლაჰმა უკეთესად იცის.

ആയത്ത്: 27

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

მისი ნაზავია თასნიმი.^[1]

[1] თასნიმი არის სამოთხის ერთ-ერთი გამორჩეული წყარო, რომლითაც გაზავებული იქნება აღნიშნული სასმელი.

ആയത്ത്: 28

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

წყარო, რომლისგანაც სვამენ დაახლოებულნი.

ആയത്ത്: 29

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

ჭეშმარიტად, ისინი, რომელთაც დააშავეს,^[1] დასცინოდნენ მათ, რომელთაც ირწმუნეს.

[1] ყურეიშელი წარმართები, რომლბმაც ღვთის წინაშე უპატიებელი დანაშაული ჩაიდინეს და ქმნილებები გაუტოლეს უზენაესს.

ആയത്ത്: 30

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

და როცა მათ ჩაუვლიდნენ (ერთმანეთს) თვალ-წარბით მიანიშნებდნენ დამცინავად.

ആയത്ത്: 31

وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

ხოლო თავიანთ ოჯახებთან დაბრუნებისას, ბრუნდებიან გახარებულნი.^[1]

[1] გახარებულნი ბრუნდებიან, რათა მორწმუნეებს დასცინეს და აბუჩად აიგდეს.

ആയത്ത്: 32

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

და როცა მათ (მორწმუნეებს) ხედავენ, ამბობენ: ესენი მართლაც გზასაცდენილები არიან.

ആയത്ത്: 33

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

თუმცა ეგენი მათდა სადარაჯოდ არ იყვნენ წარგზავნილი.