പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം മുദ്ദഥ്ഥിർ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (പഷ്തൂ) - പേജ് നമ്പർ 576 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

د الله له رحمتې دې لیرې وي او په عذاب دې کړای شي، څرنګه اندازه یې ولګوله.

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

بيا دې پرې لعنت وي او په عذاب دې شي څنګه خبره يې جوړه کړه.

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ ۟ۙ

بيا يې په هغه څه کې بيا کتنه او فکر وکړ چې ويل يې.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ۟ۙ

بيا يې مخ تريو او بړوس کړ کله يې چې هغه څه ونه موندل چې په قرآن کې پرې عيب ووايي.

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ۟ۙ

بيا يې ايمان ته شا کړه او د نبي صلی الله عليه وسلم له پيروۍ يې لویې وکړه.

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ یُّؤْثَرُ ۟ۙ

نو ويې ويل: دا چې محمد ورسره راغلی د الله کلام نه دی، بلکې کوډې دي چې له بل څخه يې روايت کوي.

ആയത്ത്: 25

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ۟ؕ

دا د الله کلام نه دی، بلکې د انسانانو خبرې دي.

ആയത്ത്: 26

سَاُصْلِیْهِ سَقَرَ ۟

ژر به دغه کافر د دوزخ له طبقو څخه يوې طبقې ته ننباسم، چې هغه سقر ده چې ګرمي به يې ګالي.

ആയത്ത്: 27

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سَقَرُ ۟ؕ

او اې محمده ته څه پوهېږې چې سقر حه دی؟!.

ആയത്ത്: 28

لَا تُبْقِیْ وَلَا تَذَرُ ۟ۚ

هغه له عذاب ورکړل شوي څخه هيڅ هم نه پریږدي مګر پرې راوړي، او نه يې پرېږدي، بيا راګرځي لکه څنګه چې و، بيا پرې راوړي، او همداسې يې تکراروي.

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ۟ۚ

سخت سوځوونکی او د پوستکو بدلوونکی دی.

ആയത്ത്: 30

عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ۟ؕ

پر هغه نولس پرېښتې ګومارل شوې چې هغوی يې ساتونکې دي.

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلْنَاۤ اَصْحٰبَ النَّارِ اِلَّا مَلٰٓىِٕكَةً ۪— وَّمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۙ— لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَیَزْدَادَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِیْمَانًا وَّلَا یَرْتَابَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ۙ— وَلِیَقُوْلَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْكٰفِرُوْنَ مَاذَاۤ اَرَادَ اللّٰهُ بِهٰذَا مَثَلًا ؕ— كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَمَا یَعْلَمُ جُنُوْدَ رَبِّكَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَمَا هِیَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ ۟۠

او موږ د دوزخ ساتونکي نه دي ګرځولي مګر پرېښتې، چې بشر د هغوی توان نه لري، او د هغوی دغه شمېر مو يوازې د هغو کسانو لپاره ازموينه ګرځولې ده چې پر الله يې کفر کړی، ترڅو هغه څه ووايي چې وايي يې، نو پر هغوی عذاب څو برابره کړي او ترڅو هغه يهود باور وکړي چې تورات ورکړل شوی او هغه نصارا چې انجيل ورکړل شوی دی، کله چې قرآن نازلېده د هغوی د کتابونو تصدیق کوونکی و، ترڅو د مؤمنانو ايمان زيات شي، کله چې هغوی له اهل کتابو سره موافق شي، يهود، نصار او مؤمنان شک نه کوي، او ترڅو په ايمان کې تردد کوونکي او کافران ووايي: الله پر دغه عجيب شمېر د څه اراده کړې ده، لکه له دغه شمېر څخه د منکر لار ورکي، او پر هغه د رېښتيني بلونکي لارښوونه، الله چې د چا لار ورکي وغواړي پرې لار ورکی کوي يې او د چا چې لارښوونه وغواړي لارښوونه يې پرې کوي، او ستا د پالونکي لښکرې د هغوی د زياتوالي له امله يوازې الله ته معلومې دي، او اور يوازې د بشر لپاره يوه يادونه ده چې د الله پاک عظمت پرې پېژني.

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَالْقَمَرِ ۟ۙ

وينا داسې نه ده لکه څنګه چې ځينې مشرکان ګومان کوي چې د هغه ملګري د دوزخ د څوکيدارانو لپاره بسنه کوي ترڅو يې ترې وباسي، الله پر سپوږمۍ لوړه وکړه.

ആയത്ത്: 33

وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ ۟ۙ

او په شپه يې لوړه وکړه کله چې وګرځي.

ആയത്ത്: 34

وَالصُّبْحِ اِذَاۤ اَسْفَرَ ۟ۙ

او پر سهار يې لوړه وکړه کله چې رڼا شي.

ആയത്ത്: 35

اِنَّهَا لَاِحْدَی الْكُبَرِ ۟ۙ

بېشکه د دوزخ اور يو له لويو بلاوو څخه دی.

ആയത്ത്: 36

نَذِیْرًا لِّلْبَشَرِ ۟ۙ

د انسانانو لپاره ډاروونکی او وېروونکی دی.

ആയത്ത്: 37

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ ۟ؕ

اې خلکو! له تاسې څخه د هغه لپاره چې پر الله ايمان راوړلو او نېک عمل ته وړاندې کېدل غواړي او يا د کفر او ګناهونو له امله وروسته پاتې کېدل.

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِیْنَةٌ ۟ۙ

هر څوک په خپلو کړو اعمالو کې نيولی شوی دی، يا به يې اعمال تباه کوي او يا به يې خلاصوي او له تباهۍ به يې ژغوري.

ആയത്ത്: 39

اِلَّاۤ اَصْحٰبَ الْیَمِیْنِ ۟ؕۛ

پرته له مؤمنانو ځکه هغوی پر خپلو ګناهونو نه نيول کيږي، بلکې تر هغو ور تېريږي ځکه هغوی لره نېک عمل شته.

ആയത്ത്: 40

فِیْ جَنّٰتٍ ۛ۫— یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۙ

او هغوی به د قيامت په ورځ په جنتونو کې ځينې يې له ځينو پوښتنې کوي.

ആയത്ത്: 41

عَنِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

له هغو کافرانو څخه چې خپل ځانونه يې د ګناهونو په ترسره کولو تباه کړي دي.

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمْ فِیْ سَقَرَ ۟

هغوی به ورته وايي: څه شي دوزخ ننه اېستئ؟

ആയത്ത്: 43

قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

نو کافران به په دې ويلو سره ځواب ورکوي: موږ له هغو کسانو څخه نه وو چې د دنيا په ژوند کې يې فرضي لمنځونه کول.

ആയത്ത്: 44

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِیْنَ ۟ۙ

او نه مو بې وزله ته خواړه ورکول کوم چې الله موږ ته راکړي و.

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَآىِٕضِیْنَ ۟ۙ

او له اهل باطل سره به تاوېدلو چېرې به چې هغوی تاوېدل، او د لارورکو او بې لارو سره مو خبرې کولې.

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ۙ

او د بدلې ورځ مو درواغ ګڼله.

ആയത്ത്: 47

حَتّٰۤی اَتٰىنَا الْیَقِیْنُ ۟ؕ

او په درواغ ګڼلو کې مو زياته سرکښي وکړه تردې چې مرګ راته راغی، نو زموږ او د توبې ترمنځ خڼد وګرځېدی.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• خطورة الكبر حيث صرف الوليد بن المغيرة عن الإيمان بعدما تبين له الحق.

د لويي کولو خطر داسې چې وليد بن مغيره يې له ايمانه ايسار کړ وروسته تر دې چې حق ورته څرګند شو.

• مسؤولية الإنسان عن أعماله في الدنيا والآخرة.

انسان د خپلو کړنو پر وړاندې په دنيا او آخرت کې مسؤوليت.

• عدم إطعام المحتاج سبب من أسباب دخول النار.

بې وزله ته خواړه نه ورکول اور ته د ننوتلو له لاملونو څخه يو لامل دی.