പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ ഖിയാമഃ - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

القيامة

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

إظهار قدرة الله على بعث الخلق وجمعهم يوم القيامة.

پر بېرته را ژوندي کولو او د قيامت په ورځ د هغو په راټولولو د الله د قدرت ښکارندويي.

---

ആയത്ത്: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیٰمَةِ ۟ۙ

الله د قيامت پر ورځ لوړه وکړه په کومه ورخ چې خلک د مخلوقاتو پالونکي پر وړاندې دريږي.

ആയത്ത്: 2

وَلَاۤ اُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ۟

او پر پاک نفس يې لوړه وکړه کوم چې خپل څښتن په نېکو اعمالو کې پر کوتاهۍ د بدو کارونو په ترسره کولو ملامتوي، پر دغو دواړو شيانو يې لوړه وکړه چې هرومرو به خلک حساب او بدلې ته را پورته کوي.

ആയത്ത്: 3

اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَلَّنْ نَّجْمَعَ عِظَامَهٗ ۟ؕ

آيا انسان دا ګومان کوي چې موږ به يې له مرګ وروسته د بېرته را پورته کولو لپاره هډوکي را ټول نه کړو؟!.

ആയത്ത്: 4

بَلٰى قٰدِرِیْنَ عَلٰۤی اَنْ نُّسَوِّیَ بَنَانَهٗ ۟

ولې نه، موږ له را ټولو سره د هغه د ګوتو د سرونو پر بېرته راګرځولو داسې په سمه توګه پيدايښت ځواکمن يو لکه څنګه چې وو.

ആയത്ത്: 5

بَلْ یُرِیْدُ الْاِنْسَانُ لِیَفْجُرَ اَمَامَهٗ ۟ۚ

بلکې انسان د بېرته را پورته کېدو څخه په خپله نټه غواړي چې په راتلونکي کې هم پرته له کوم خنډ څخه خپلې بېلارۍ ته دوام ورکړي.

ആയത്ത്: 6

یَسْـَٔلُ اَیَّانَ یَوْمُ الْقِیٰمَةِ ۟ؕ

د قيامت د ورځې د لرې ګنلو په توګه پوښتنه کوي: چې هغه به کله رامنځته کيږي؟.

ആയത്ത്: 7

فَاِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ۟ۙ

کله چې سترګې حيرانې شي او وارخطا شي کوم وخت چې هغه څه وويني چې درواغ يې ګڼل.

ആയത്ത്: 8

وَخَسَفَ الْقَمَرُ ۟ۙ

او د سپوږمۍ رڼا ولاړه شي.

ആയത്ത്: 9

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۟ۙ

او د لمر او سپوږمۍ ټیکلي يوځای کړل شي.

ആയത്ത്: 10

یَقُوْلُ الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ اَیْنَ الْمَفَرُّ ۟ۚ

په دغه ورځ به بدکاره انسان ووايي: چېرې به تېښته وي؟!.

ആയത്ത്: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ ۟ؕ

په دغه ورځ تېښته نشته، او نه د پناه ځای شته چې بدکاره پناه وروړي، او نه د خونديتوب څه شته چې پرې خوندي کړل شي.

ആയത്ത്: 12

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَىِٕذِ ١لْمُسْتَقَرُّ ۟ؕ

اې رسوله! په دغه ورځ به ستا د پالونکي لور ته د حساب او بدلې لپاره ورګرځېدل او ورتګ وي.

ആയത്ത്: 13

یُنَبَّؤُا الْاِنْسَانُ یَوْمَىِٕذٍ بِمَا قَدَّمَ وَاَخَّرَ ۟ؕ

په دغه ورځ به انسان پر هغه څه خبر کړل شي چې کوم اعمال يې مخکې کړي او کوم يې وروسته کړي دي.

ആയത്ത്: 14

بَلِ الْاِنْسَانُ عَلٰی نَفْسِهٖ بَصِیْرَةٌ ۟ۙ

بلکې انسان پر ځان شاهد دی چې د هغه غړي به پر هغه څه شاهدي ورکوي چې کومه ګناه يې کړې ده.

ആയത്ത്: 15

وَّلَوْ اَلْقٰى مَعَاذِیْرَهٗ ۟ؕ

که څه هم له داسې عذرونو سره راشي چې له ځانه پرې دفاع کوي چې هغه هيڅ بد کار نه دی کړی خو ګټه به ورته ونه رسوي.

ആയത്ത്: 16

لَا تُحَرِّكْ بِهٖ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهٖ ۟ؕ

اې رسوله! ته پر قرآن خپله ژبه ژر ژر مه ښوروه چې بيړه کوونکی وې چې در څخه هېر نه شي.

ആയത്ത്: 17

اِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهٗ وَقُرْاٰنَهٗ ۟ۚۖ

پرته له شکه زموږ پر ذمه ستا لپاره ستا په سينه کې د هغه را جمع کول او ستا پر ژبه د هغه د لوستلو اثبات دی.

ആയത്ത്: 18

فَاِذَا قَرَاْنٰهُ فَاتَّبِعْ قُرْاٰنَهٗ ۟ۚ

کله چې پر تا زموږ استازی جبرئيل قرآن لولي؛ نو د هغه لوستلو ته غوږه نيسه او اوره يې.

ആയത്ത്: 19

ثُمَّ اِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهٗ ۟ؕ

بيا پرته له شکه ستا لپاره د هغه تفسير هم پر موږ دی.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• مشيئة العبد مُقَيَّدة بمشيئة الله.

د بنده خوښه د الله تر خوښې پورې تړلې ده.

• حرص رسول الله صلى الله عليه وسلم على حفظ ما يوحى إليه من القرآن، وتكفّل الله له بجمعه في صدره وحفظه كاملًا فلا ينسى منه شيئًا.

د رسول الله صلی الله عليه وسلم د هغه څه په يادولو حرص کول چې له قرآنه به وحي ورته کېده، او الله د هغه لپاره د هغه په سينه کې جمع کول او داسې بشپړ يادول چې بيا هيڅ هم ترې هېر نه شي پر غاړه واخېستل.

ആയത്ത്: 20

كَلَّا بَلْ تُحِبُّوْنَ الْعَاجِلَةَ ۟ۙ

هيڅکله نه، امر داسې نه دی لکه تاسې چې د بېرته را پورته کېدو د ناشونتيا دعوی کوئ، تاسو پوهېږئ چې څوک ستاسو پر لومړي ځل پيداکولو ځواکمن دی هغه به مو له مرګ وروسته له را ژوندي کولو عاجزه نه شي، خو ستاسو لخوا د بېرته را پورته کېدو د درواغ ګڼلو لامل هغه ستاسو د دنيا له ژوند سره مينه ده چې په بيړه پای ته رسېدونکی دی.

ആയത്ത്: 21

وَتَذَرُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

او ستاسو لخوا د آخرت هغه ژوند پرېښودل دي چې لار يې د هغو پيرويو ترسره کول دي چې الله امر درته پرې کړی، او د هغو نارواو پرېښودل دي چې ترې منع کړي يې ياست.

ആയത്ത്: 22

وُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ نَّاضِرَةٌ ۟ۙ

په دغه ورځ به د ايمان او نېکبختۍ د څښتنانو مخونه داسې تازه وي چې رڼا به لري.

ആയത്ത്: 23

اِلٰى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ۟ۚ

خپل پالونکي ته به کتونکي وي چې پر دغه به خوند اخېستونکي وي.

ആയത്ത്: 24

وَوُجُوْهٌ یَّوْمَىِٕذٍ بَاسِرَةٌ ۟ۙ

او د کفر او بدبختۍ د څښتنانو مخونه به په دغه ورځ تريو وي.

ആയത്ത്: 25

تَظُنُّ اَنْ یُّفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ۟ؕ

او باور به کوي چې لوی عذاب او دردوونکی عذاب به پرې نازليږي.

ആയത്ത്: 26

كَلَّاۤ اِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ ۟ۙ

امر به داسې نه وي لکه څنګه چې مشرکانو فکر کړی چې هغوی کله مړه شي عذاب به نه ورکول کيږي، کله چې له هغوی د يوه روح د سينې لوړې برخې ته ورسيږي.

ആയത്ത്: 27

وَقِیْلَ مَنْ ٚ— رَاقٍ ۟ۙ

او ځينې خلک ځينو ته ووايي: څوک به دغه دم کړي، کېدای شي جوړ شي؟!

ആയത്ത്: 28

وَّظَنَّ اَنَّهُ الْفِرَاقُ ۟ۙ

او څوک چې په ځنکندن کې وي په هغه ورځ دا باور وکړي چې په مرګ سره له دنيا يې بېلتون دی.

ആയത്ത്: 29

وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ۟ۙ

او د دنيا د پای ته رسېدو او آخرت د پيل کېدو سختۍ سره يوځای شي.

ആയത്ത്: 30

اِلٰى رَبِّكَ یَوْمَىِٕذِ ١لْمَسَاقُ ۟ؕ۠

کله چې دغه حاصل شي مړی به د خپل پالونکي لورې ته روان کړل شي.

ആയത്ത്: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلّٰى ۟ۙ

کافر خو نه پر هغه څه باور درلود چې د هغه (الله) رسول ور سره راغلی و او نه يې د الله پاک لپاره لمونځ کړی و.

ആയത്ത്: 32

وَلٰكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰى ۟ۙ

خو هغه څه يې درواغ وګڼل چې د هغه رسول ورسره راغلی و او مخ يې ترې واړولو.

ആയത്ത്: 33

ثُمَّ ذَهَبَ اِلٰۤی اَهْلِهٖ یَتَمَطّٰى ۟ؕ

بيا دغه کافر خپلې کورنۍ ته ولاړ په داسې حال کې چې په خپل تګ کې يې له لويۍ خيال کولو.

ആയത്ത്: 34

اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰى ۟ۙ

نو الله کافر ته ګواښ وکړ چې د هغه عذاب پرې را وګرځېدی او ورته نېږدې شو.

ആയത്ത്: 35

ثُمَّ اَوْلٰى لَكَ فَاَوْلٰى ۟ؕ

بیا یې د تاکید په توګه جمله بیا تکرار کړه او ویې ویل: آيا انسان دا ګڼي چې خوشې (چيټي) به پرېښودل شي؟.

ആയത്ത്: 36

اَیَحْسَبُ الْاِنْسَانُ اَنْ یُّتْرَكَ سُدًی ۟ؕ

آيا انسان دا ګومان کوي چې الله به د هغه همداسې پرېښودونکی وي پرته له دې چې پر شريعت يې مکلف کړي؟.

ആയത്ത്: 37

اَلَمْ یَكُ نُطْفَةً مِّنْ مَّنِیٍّ یُّمْنٰى ۟ۙ

آيا دغه انسان يوه ورځ د مني نطفه نه وه چې په رحم کې څڅول کېده.

ആയത്ത്: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوّٰى ۟ۙ

بيا له دې وروسته هغه د ټينګې وينې يوه ټوټه وه، بيا الله هغه پيدا کړ، او پيدايښت يې برابر کړ.

ആയത്ത്: 39

فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْاُ ۟ؕ

نو له خپل جنسه يې دوه ډولونه وګرځول: نارينه او ښځينه؟!.

ആയത്ത്: 40

اَلَیْسَ ذٰلِكَ بِقٰدِرٍ عَلٰۤی اَنْ یُّحْیِ الْمَوْتٰى ۟۠

آيا هغه ذات چې انسان يې له نطفې، بيا د وينې له ټوټې پيدا کړ له نوي سره د حساب او بدلې لپاره د مړيو پر ژوندي کولو ځواکمن نه دی؟! ولې نه، پرته له شکه هغه ځواکمن دی.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• خطر حب الدنيا والإعراض عن الآخرة.

له دنيا سره د مينې او له آخرت څخه د مخ اړلو خطر.

• ثبوت الاختيار للإنسان، وهذا من تكريم الله له.

د انسان لپاره د اختيار ثبوت، او دا د هغه لپاره د الله يو تکريم (درناوی) دی.

• النظر لوجه الله الكريم من أعظم النعيم.

د الله کريم مخ ته کتل له لويو نعمتونو څخه دي.