പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം മുദ്ദഥ്ഥിർ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (പഷ്തൂ) - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

مدثر

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

الأمر بالاجتهاد في دعوة المكذبين، وإنذارهم بالآخرة والقرآن.

د درواغ ګڼونکو په بلنه کې په کوښښ کولو امر کول او د هغوی په آخرت او قرآن وېرول.

---

ആയത്ത്: 1

یٰۤاَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ۟ۙ

اې په خپلو جامو کې ځان پټوونکیه! ( او هغه نبي صلی الله عليه وسلم دی).

ആയത്ത്: 2

قُمْ فَاَنْذِرْ ۟ۙ

پاڅېږه او د الله له عذابه وېرول وکړه.

ആയത്ത്: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ۟ۙ

او د پالونکي لويي دې بيان کړه.

ആയത്ത്: 4

وَثِیَابَكَ فَطَهِّرْ ۟ۙ

او ځان دې له ګناهونو پاک کړه او جامې دې له پليتيو پاکې کړه.

ആയത്ത്: 5

وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ۟ۙ

او د بوتانو له لمانځنې لرې اوسه.

ആയത്ത്: 6

وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ ۟ۙ

او پر خپل پالونکي دې احسان مه باروه چې دې نېک عمل زیات ګڼې

ആയത്ത്: 7

وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ۟ؕ

او له کومې ستونزې سره چې مخ کېږې خپل پالونکي ته صبر پرې کوه.

ആയത്ത്: 8

فَاِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُوْرِ ۟ۙ

نو کله چې په ښکر (شپېلۍ) کې دويم ځل پوکړل شي.

ആയത്ത്: 9

فَذٰلِكَ یَوْمَىِٕذٍ یَّوْمٌ عَسِیْرٌ ۟ۙ

بیا دغه ورځ سخته ورځ وي.

ആയത്ത്: 10

عَلَی الْكٰفِرِیْنَ غَیْرُ یَسِیْرٍ ۟

پر هغو کسانو چې پر الله او د هغه پر رسولانو يې کفر کړی وي آسانه به نه وي.

ആയത്ത്: 11

ذَرْنِیْ وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیْدًا ۟ۙ

اې رسوله! ما او هغه څوک سره پرېږده چې د مور په ګېده کې مې يې يوازې پرته له مال او اولاده پيدا کړی (چې هغه د مغيره زوی وليد دی).

ആയത്ത്: 12

وَّجَعَلْتُ لَهٗ مَالًا مَّمْدُوْدًا ۟ۙ

او هغه لره مې ډېر مال ورکړ.

ആയത്ത്: 13

وَّبَنِیْنَ شُهُوْدًا ۟ۙ

او هغه لره مې له هغه سره حاضر زامن پيداکړل چې په محفلونو کې ورسره حاضريږي د هغه د زيات مال له امله د سفر لپاره نه ورڅخه بېليږي.

ആയത്ത്: 14

وَّمَهَّدْتُّ لَهٗ تَمْهِیْدًا ۟ۙ

او هغه لره مې په ژوند، روزۍ او اولاد کې پراخه پراخي ورکړه.

ആയത്ത്: 15

ثُمَّ یَطْمَعُ اَنْ اَزِیْدَ ۟ۙ

بيا هم هغه پر ما د خپل کفر له امله هيله لري چې زه به هغه ته ور زيات کړم وروسته تردې چې دغه ټول مې ورکړي دي.

ആയത്ത്: 16

كَلَّا ؕ— اِنَّهٗ كَانَ لِاٰیٰتِنَا عَنِیْدًا ۟ؕ

چاره به داسې نه وي لکه څنګه چې هغه فکر کړی، پرته له شکه هغه زموږ پر رسول زموږ لخوا د نازل کړل شويو آيتونو لپاره ضد کوونکی د هغو درواغ ګڼونکی و.

ആയത്ത്: 17

سَاُرْهِقُهٗ صَعُوْدًا ۟ؕ

ژر به هغه پر داسې سخت عذاب مکلف کړم چې زغملی به يې نه شي.

ആയത്ത്: 18

اِنَّهٗ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ۟ۙ

دغه کافر چې پورته نعمتونه مو پرې لورولې و، فکر یې وکړ چې د قران د غلط ثابتولو لپاره څه ووایې، په سوچ کې یې پدې اړه اټکل وکړ.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• المشقة تجلب التيسير.

سختي د ځان سره اساني راولي.

• وجوب الطهارة من الخَبَث الظاهر والباطن.

د ښکاره او پټې پلیتۍ څخه د پاکوالي وجوب.

• الإنعام على الفاجر استدراج له وليس إكرامًا.

فاسق انسان باندې لورینه هغه مهلت ورکول دي نه عزت.

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

د الله له رحمتې دې لیرې وي او په عذاب دې کړای شي، څرنګه اندازه یې ولګوله.

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

بيا دې پرې لعنت وي او په عذاب دې شي څنګه خبره يې جوړه کړه.

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ ۟ۙ

بيا يې په هغه څه کې بيا کتنه او فکر وکړ چې ويل يې.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ۟ۙ

بيا يې مخ تريو او بړوس کړ کله يې چې هغه څه ونه موندل چې په قرآن کې پرې عيب ووايي.

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ۟ۙ

بيا يې ايمان ته شا کړه او د نبي صلی الله عليه وسلم له پيروۍ يې لویې وکړه.

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ یُّؤْثَرُ ۟ۙ

نو ويې ويل: دا چې محمد ورسره راغلی د الله کلام نه دی، بلکې کوډې دي چې له بل څخه يې روايت کوي.

ആയത്ത്: 25

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ۟ؕ

دا د الله کلام نه دی، بلکې د انسانانو خبرې دي.

ആയത്ത്: 26

سَاُصْلِیْهِ سَقَرَ ۟

ژر به دغه کافر د دوزخ له طبقو څخه يوې طبقې ته ننباسم، چې هغه سقر ده چې ګرمي به يې ګالي.

ആയത്ത്: 27

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سَقَرُ ۟ؕ

او اې محمده ته څه پوهېږې چې سقر حه دی؟!.

ആയത്ത്: 28

لَا تُبْقِیْ وَلَا تَذَرُ ۟ۚ

هغه له عذاب ورکړل شوي څخه هيڅ هم نه پریږدي مګر پرې راوړي، او نه يې پرېږدي، بيا راګرځي لکه څنګه چې و، بيا پرې راوړي، او همداسې يې تکراروي.

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ۟ۚ

سخت سوځوونکی او د پوستکو بدلوونکی دی.

ആയത്ത്: 30

عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ۟ؕ

پر هغه نولس پرېښتې ګومارل شوې چې هغوی يې ساتونکې دي.

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلْنَاۤ اَصْحٰبَ النَّارِ اِلَّا مَلٰٓىِٕكَةً ۪— وَّمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۙ— لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَیَزْدَادَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِیْمَانًا وَّلَا یَرْتَابَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ۙ— وَلِیَقُوْلَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْكٰفِرُوْنَ مَاذَاۤ اَرَادَ اللّٰهُ بِهٰذَا مَثَلًا ؕ— كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَمَا یَعْلَمُ جُنُوْدَ رَبِّكَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَمَا هِیَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ ۟۠

او موږ د دوزخ ساتونکي نه دي ګرځولي مګر پرېښتې، چې بشر د هغوی توان نه لري، او د هغوی دغه شمېر مو يوازې د هغو کسانو لپاره ازموينه ګرځولې ده چې پر الله يې کفر کړی، ترڅو هغه څه ووايي چې وايي يې، نو پر هغوی عذاب څو برابره کړي او ترڅو هغه يهود باور وکړي چې تورات ورکړل شوی او هغه نصارا چې انجيل ورکړل شوی دی، کله چې قرآن نازلېده د هغوی د کتابونو تصدیق کوونکی و، ترڅو د مؤمنانو ايمان زيات شي، کله چې هغوی له اهل کتابو سره موافق شي، يهود، نصار او مؤمنان شک نه کوي، او ترڅو په ايمان کې تردد کوونکي او کافران ووايي: الله پر دغه عجيب شمېر د څه اراده کړې ده، لکه له دغه شمېر څخه د منکر لار ورکي، او پر هغه د رېښتيني بلونکي لارښوونه، الله چې د چا لار ورکي وغواړي پرې لار ورکی کوي يې او د چا چې لارښوونه وغواړي لارښوونه يې پرې کوي، او ستا د پالونکي لښکرې د هغوی د زياتوالي له امله يوازې الله ته معلومې دي، او اور يوازې د بشر لپاره يوه يادونه ده چې د الله پاک عظمت پرې پېژني.

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَالْقَمَرِ ۟ۙ

وينا داسې نه ده لکه څنګه چې ځينې مشرکان ګومان کوي چې د هغه ملګري د دوزخ د څوکيدارانو لپاره بسنه کوي ترڅو يې ترې وباسي، الله پر سپوږمۍ لوړه وکړه.

ആയത്ത്: 33

وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ ۟ۙ

او په شپه يې لوړه وکړه کله چې وګرځي.

ആയത്ത്: 34

وَالصُّبْحِ اِذَاۤ اَسْفَرَ ۟ۙ

او پر سهار يې لوړه وکړه کله چې رڼا شي.

ആയത്ത്: 35

اِنَّهَا لَاِحْدَی الْكُبَرِ ۟ۙ

بېشکه د دوزخ اور يو له لويو بلاوو څخه دی.

ആയത്ത്: 36

نَذِیْرًا لِّلْبَشَرِ ۟ۙ

د انسانانو لپاره ډاروونکی او وېروونکی دی.

ആയത്ത്: 37

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ ۟ؕ

اې خلکو! له تاسې څخه د هغه لپاره چې پر الله ايمان راوړلو او نېک عمل ته وړاندې کېدل غواړي او يا د کفر او ګناهونو له امله وروسته پاتې کېدل.

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِیْنَةٌ ۟ۙ

هر څوک په خپلو کړو اعمالو کې نيولی شوی دی، يا به يې اعمال تباه کوي او يا به يې خلاصوي او له تباهۍ به يې ژغوري.

ആയത്ത്: 39

اِلَّاۤ اَصْحٰبَ الْیَمِیْنِ ۟ؕۛ

پرته له مؤمنانو ځکه هغوی پر خپلو ګناهونو نه نيول کيږي، بلکې تر هغو ور تېريږي ځکه هغوی لره نېک عمل شته.

ആയത്ത്: 40

فِیْ جَنّٰتٍ ۛ۫— یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۙ

او هغوی به د قيامت په ورځ په جنتونو کې ځينې يې له ځينو پوښتنې کوي.

ആയത്ത്: 41

عَنِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

له هغو کافرانو څخه چې خپل ځانونه يې د ګناهونو په ترسره کولو تباه کړي دي.

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمْ فِیْ سَقَرَ ۟

هغوی به ورته وايي: څه شي دوزخ ننه اېستئ؟

ആയത്ത്: 43

قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

نو کافران به په دې ويلو سره ځواب ورکوي: موږ له هغو کسانو څخه نه وو چې د دنيا په ژوند کې يې فرضي لمنځونه کول.

ആയത്ത്: 44

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِیْنَ ۟ۙ

او نه مو بې وزله ته خواړه ورکول کوم چې الله موږ ته راکړي و.

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَآىِٕضِیْنَ ۟ۙ

او له اهل باطل سره به تاوېدلو چېرې به چې هغوی تاوېدل، او د لارورکو او بې لارو سره مو خبرې کولې.

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ۙ

او د بدلې ورځ مو درواغ ګڼله.

ആയത്ത്: 47

حَتّٰۤی اَتٰىنَا الْیَقِیْنُ ۟ؕ

او په درواغ ګڼلو کې مو زياته سرکښي وکړه تردې چې مرګ راته راغی، نو زموږ او د توبې ترمنځ خڼد وګرځېدی.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• خطورة الكبر حيث صرف الوليد بن المغيرة عن الإيمان بعدما تبين له الحق.

د لويي کولو خطر داسې چې وليد بن مغيره يې له ايمانه ايسار کړ وروسته تر دې چې حق ورته څرګند شو.

• مسؤولية الإنسان عن أعماله في الدنيا والآخرة.

انسان د خپلو کړنو پر وړاندې په دنيا او آخرت کې مسؤوليت.

• عدم إطعام المحتاج سبب من أسباب دخول النار.

بې وزله ته خواړه نه ورکول اور ته د ننوتلو له لاملونو څخه يو لامل دی.

ആയത്ത്: 48

فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشّٰفِعِیْنَ ۟ؕ

د قيامت په ورځ به له پرېښتو، نبيانو او نېکانو څخه د سپارښت کوونکو منځګړيتوب هغوی ته ګټه ونه رسوي، ځکه د سپارښتنې له شرطونو څخه دا دي چې د چا سپارښتنه کيږي له هغه به الله راضي وي.

ആയത്ത്: 49

فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ

څه شي دغه مشرکان له قرآنه مخ اړوونکي ګرځولي دي؟!.

ആയത്ത്: 50

كَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنْفِرَةٌ ۟ۙ

هغوی په مخ اړولو او له هغه څخه په تېښته کې لکه وحشي خره داسې دي چې ډېر سخت ترېدلي وي.

ആയത്ത്: 51

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ۟ؕ

له زمري څخه له وېرې تښتېدلي وي.

ആയത്ത്: 52

بَلْ یُرِیْدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّؤْتٰی صُحُفًا مُّنَشَّرَةً ۟ۙ

بلکې هر یو له دغو مشرکانو غواړي چې د هغه له سر سره دې داسې غوړېدلی کتاب وي چې پردې خبره يې خبروي چې محمد د الله له لورې رسول دی، د دې خبرې لامل د دلايلو کموالی او د حجتونو کمزوري نه ده، بلکې هغه عناد او لويي ده.

ആയത്ത്: 53

كَلَّا ؕ— بَلْ لَّا یَخَافُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

امر داسې نه دی، بلکې د هغوی په لارورکۍ کې د زيادت لامل دا دی چې هغوی د آخرت پر عذاب ايمان نه لري؛ نو پر خپل کفر پاتې دي.

ആയത്ത്: 54

كَلَّاۤ اِنَّهٗ تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

خبر اوسئ بېشکه دغه قرآن يو نصيحت او ور يادوونکی دی.

ആയത്ത്: 55

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ؕ

نو څوک چې غواړي قرآن ولولي او نصيحت ترې واخلي ودې لولي او نصيحت دې ترې واخلي.

ആയത്ത്: 56

وَمَا یَذْكُرُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ ؕ— هُوَ اَهْلُ التَّقْوٰی وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ۟۠

او يوازې هغه خلک ترې نصيحت اخېتسلای شي چې الله د هغوی نصيحت اخېستل وغواړي، الله پاک د دې وړ دی چې د هغه د امرونو په پرځای کولو او له نواهيوو يې په ډډه کول ترې وېره وشي، او د دې واک لري چې د بندګانو ګناهونه يې وبښي کله چې هغوی توبه ورته وباسي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• مشيئة العبد مُقَيَّدة بمشيئة الله.

د بنده خوښه د الله تر خوښې پورې تړلې ده.

• حرص رسول الله صلى الله عليه وسلم على حفظ ما يوحى إليه من القرآن، وتكفّل الله له بجمعه في صدره وحفظه كاملًا فلا ينسى منه شيئًا.

د رسول الله صلی الله عليه وسلم د هغه څه په يادولو حرص کول چې له قرآنه به وحي ورته کېده، او الله د هغه لپاره د هغه په سينه کې جمع کول او داسې بشپړ يادول چې بيا هيڅ هم ترې هېر نه شي پر غاړه واخېستل.