പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഹിജ്ർ - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

حجر

ആയത്ത്: 1

الٓرٰ ۫— تِلْكَ اٰیٰتُ الْكِتٰبِ وَقُرْاٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟

الر: دا د الهي کتاب د څرګند او ښکاره قرآن ایتونه دي.

ആയത്ത്: 2

رُبَمَا یَوَدُّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَوْ كَانُوْا مُسْلِمِیْنَ ۟

ډير ځلي به کافران هیله او ارزو کړي چې کاشکې هغوی هم مسلمانان وای.

ആയത്ത്: 3

ذَرْهُمْ یَاْكُلُوْا وَیَتَمَتَّعُوْا وَیُلْهِهِمُ الْاَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ ۟

ای محمده! پریږده يې چې خوراک وکړي، ګټې تر لاسه او اوږدې هیلي يې ښه مصروف وساتي ډيرژر به ورته پته ولګیږي.

ആയത്ത്: 4

وَمَاۤ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ اِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُوْمٌ ۟

مونږ چې هر اولس تباه کړی د هغوی لپاره یوه ټاکلې نیټه لیکل شوې وه.

ആയത്ത്: 5

مَا تَسْبِقُ مِنْ اُمَّةٍ اَجَلَهَا وَمَا یَسْتَاْخِرُوْنَ ۟

هیڅ امت له خپلې نیټې څخه نه وړاندې او نه ترې وروسته کیږي.

ആയത്ത്: 6

وَقَالُوْا یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْ نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّكْرُ اِنَّكَ لَمَجْنُوْنٌ ۟ؕ

او کافران وايې چې: ای هغه سړیه چې اسماني پند درته راغلی دی ته خو سوچه لیونی یې.

ആയത്ത്: 7

لَوْ مَا تَاْتِیْنَا بِالْمَلٰٓىِٕكَةِ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

که ته رښتینی يې نو ولې مونږ ته ملایکې نه راولې؟

ആയത്ത്: 8

مَا نُنَزِّلُ الْمَلٰٓىِٕكَةَ اِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوْۤا اِذًا مُّنْظَرِیْنَ ۟

( الله پاک ځواب ورکوي) چې مونږ ملایکې یوازې د یوې حقې او ثابتې خبرې لپاره راښکته کوو او بیا په هغه وخت کې هیچا ته مهلت نه ورکول کیږي.

ആയത്ത്: 9

اِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰفِظُوْنَ ۟

بې شکه چې ذکر مونږ نازل کړی دی او مونږ به يې ساتو.

ആയത്ത്: 10

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِیْ شِیَعِ الْاَوَّلِیْنَ ۟

او ای محمده! مونږ له تانه وړاندې هم په ډیرو ولسونو کې پیغمبران لیږلي دي.

ആയത്ത്: 11

وَمَا یَاْتِیْهِمْ مِّنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟

او هر اولس ته چې پیغمبر راغلی دی هغوی پرې ملنډې او مسخرې کړي دي.

ആയത്ത്: 12

كَذٰلِكَ نَسْلُكُهٗ فِیْ قُلُوْبِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

هو! په همدې توګه مونږ د مجرمانو په زړونو کې پر حق ملندو ته ځای ورکو.

ആയത്ത്: 13

لَا یُؤْمِنُوْنَ بِهٖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

نو دوی پرې ایمان نه راوړي په داسې حال کې چې د دواړو پخوانیو په هکله یوه لار جوړه شوي ده .

ആയത്ത്: 14

وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَابًا مِّنَ السَّمَآءِ فَظَلُّوْا فِیْهِ یَعْرُجُوْنَ ۟ۙ

او بالفرض که مونږ دوي ته د اسمان دروازه خلاصه کړې وای نو دوی به په منډه پرې ورختل.

ആയത്ത്: 15

لَقَالُوْۤا اِنَّمَا سُكِّرَتْ اَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُوْرُوْنَ ۟۠

خامخا به يي ویلي وای چې په مونږ سترګې تړل شوي دي بلکې پر مونږ جادو شوی دی.

ആയത്ത്: 16

وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِی السَّمَآءِ بُرُوْجًا وَّزَیَّنّٰهَا لِلنّٰظِرِیْنَ ۟ۙ

او مونږ په اسمان کې لوی او کلکې کلاګانې[۱] جوړې کړي او اسمان مو د کتونکو لپاره ښکلی کړی دی.

[۱] بروج د لغت له مخې کلکې کلا ته وايي دلته ترې ستوري یا د لمر، سپوږمۍ او د نورو ستورو، د حرکت مدار یا د هر شمسي نظام مدار مراد دی( فتح القدیر د امام الشوکاني).

ആയത്ത്: 17

وَحَفِظْنٰهَا مِنْ كُلِّ شَیْطٰنٍ رَّجِیْمٍ ۟ۙ

او له رټل شوي شیطان نه مو پوره ژغورلی دی.

ആയത്ത്: 18

اِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَاَتْبَعَهٗ شِهَابٌ مُّبِیْنٌ ۟

مګر که کوم شیطان په غلا د کومې خبري د اوریدلو هڅه وکړي. نو یوه ځلانده پلوشه ورپسې شي.

ആയത്ത്: 19

وَالْاَرْضَ مَدَدْنٰهَا وَاَلْقَیْنَا فِیْهَا رَوَاسِیَ وَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُوْنٍ ۟

او مونږ ځمکه غوړولې.، او په هغې کې مو غرونه ورټومبلي او هره زرغونه مو پکې په ټاکلې اندازه ټوکولې ده.

ആയത്ത്: 20

وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِیْهَا مَعَایِشَ وَمَنْ لَّسْتُمْ لَهٗ بِرٰزِقِیْنَ ۟

او تاسو ته مو په ځمکه کې د ژوند بندوبست کړی او داسې نور څیزونه[۲] مو هم درکړي چې د هغوی د روزی بوج ستاسې په غاړه نه دی.

[۲] بله معنې يي ده په ځمکه کې مو ستاسې او د هغو څیزونو دروزۍ بندوبست کړی دی چې روزي يي ستاسې په غاړه نده لکه ماهیان او نور ځناور( فتح القدیر د امام الشوکاني).

ആയത്ത്: 21

وَاِنْ مِّنْ شَیْءٍ اِلَّا عِنْدَنَا خَزَآىِٕنُهٗ ؗ— وَمَا نُنَزِّلُهٗۤ اِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُوْمٍ ۟

او داسې شی نشته چې د هغه خزانه له مونږ سره نه وي. خو هر شی په یوه ټاکلې اندازه راښکته کوو.

ആയത്ത്: 22

وَاَرْسَلْنَا الرِّیٰحَ لَوَاقِحَ فَاَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَاَسْقَیْنٰكُمُوْهُ ۚ— وَمَاۤ اَنْتُمْ لَهٗ بِخٰزِنِیْنَ ۟

بارداره ووونکي بادونه مونږ رالوزولي او له بره نه اوبه هم راښکته کړي او تاسو مې پرې ښه خړوبه کړي يې. او ددې شیانو خزانې ستاسې په لاس کې نه دي .

ആയത്ത്: 23

وَاِنَّا لَنَحْنُ نُحْیٖ وَنُمِیْتُ وَنَحْنُ الْوٰرِثُوْنَ ۟

او همدا زه یم ژوندي کول او مړه کول او همدا مونږ ته به هر څه پاتې کیږي.

ആയത്ത്: 24

وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِیْنَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَاْخِرِیْنَ ۟

له تاسې نه وړاندې تیر شوي ټول خلک مونږ ته معلوم دي او له تاسې نه وروسته راتلونکې هم مونږ ته معلوم دي.

ആയത്ത്: 25

وَاِنَّ رَبَّكَ هُوَ یَحْشُرُهُمْ ؕ— اِنَّهٗ حَكِیْمٌ عَلِیْمٌ ۟۠

له شک نه وتلې خبره ده چې ستا رب به دغه ټول یو ځای ته راټولوي. په هر څه کې يي حکمت او په هر څه شه پوه دی.

ആയത്ത്: 26

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَاٍ مَّسْنُوْنٍ ۟ۚ

او مونږ انسان له وچي کړنګیدونکې تورې ورستې خټې نه پیدا کړې و.

ആയത്ത്: 27

وَالْجَآنَّ خَلَقْنٰهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَّارِ السَّمُوْمِ ۟

او له هغه نه وړاندې مو د پیریانو پلارجان له سوزوونکي او وژونکي اور نه پیدا کړی و.

ആയത്ത്: 28

وَاِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلٰٓىِٕكَةِ اِنِّیْ خَالِقٌۢ بَشَرًا مِّنْ صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَاٍ مَّسْنُوْنٍ ۟

او هغه را یاد کړه چې ستا رب ملایکو ته وویل: زه له وچې کړنکیدلي تورې او وروستې خټې نه یو بشر جوړوم.

ആയത്ത്: 29

فَاِذَا سَوَّیْتُهٗ وَنَفَخْتُ فِیْهِ مِنْ رُّوْحِیْ فَقَعُوْا لَهٗ سٰجِدِیْنَ ۟

نو کله مې چې جوړ او خپل روح مې پکې پو کړ نو تاسې ټول ورته [۵] په سجده پریوزئ.

[۵] دا سجده د عبادت نه بلکې د احترام سجده وه او یا ادم مو قبله کړئ او سجده ما ته وکړئ لکه مونږ چې کعبي معظمي ته سجده کوو. ( فتح القدیر د امام الشوکاني).

ആയത്ത്: 30

فَسَجَدَ الْمَلٰٓىِٕكَةُ كُلُّهُمْ اَجْمَعُوْنَ ۟ۙ

نو ټولو ملایکو سجده وکړه.

ആയത്ത്: 31

اِلَّاۤ اِبْلِیْسَ ؕ— اَبٰۤی اَنْ یَّكُوْنَ مَعَ السّٰجِدِیْنَ ۟

پرته له ابلیس نه او هغه ونه منله چې د سجده کوونکو په ډله کې وګڼل شي.

ആയത്ത്: 32

قَالَ یٰۤاِبْلِیْسُ مَا لَكَ اَلَّا تَكُوْنَ مَعَ السّٰجِدِیْنَ ۟

الله وفرمایل: ابلیسه! څه خبره وه چې ته له سجده کوونکو سره یو ځای نه شوې؟

ആയത്ത്: 33

قَالَ لَمْ اَكُنْ لِّاَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهٗ مِنْ صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَاٍ مَّسْنُوْنٍ ۟

ابلیس وویل: له ما سره نه ښايې چې زه یو داسې چا ته سجده وکړم چې هغه تا له وچې کړنکیدلي تورې ورستې کړی شوې خټې نه جوړ کړی دی.

ആയത്ത്: 34

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَاِنَّكَ رَجِیْمٌ ۟ۙ

الله ورته وفرمایل: ته له دې ځایه ووځه ځکه چې ته رټل شوی یې.

ആയത്ത്: 35

وَّاِنَّ عَلَیْكَ اللَّعْنَةَ اِلٰی یَوْمِ الدِّیْنِ ۟

او پر تا به د قیامت تر ورځې لعنت وي.

ആയത്ത്: 36

قَالَ رَبِّ فَاَنْظِرْنِیْۤ اِلٰی یَوْمِ یُبْعَثُوْنَ ۟

ابلیس وویل: پروردګاره! ما ته تر هغې ورځې وخت راکړه چې خلک بیرته راپورته کولای شي.

ആയത്ത്: 37

قَالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِیْنَ ۟ۙ

الله وفرمایل! تا ته وخت او مهلت دی.

ആയത്ത്: 38

اِلٰی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُوْمِ ۟

تر هغې ورځې چې نیټه يې مونږ ته معلومه ده.

ആയത്ത്: 39

قَالَ رَبِّ بِمَاۤ اَغْوَیْتَنِیْ لَاُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الْاَرْضِ وَلَاُغْوِیَنَّهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

ابلیس وویل: پروردګاره! څنګهچې تا زه بې لارې کړم په همغه شان به زه دوی ته د ځمکې ډیر څیزونه ښکاره او ټول د مخې به له لارې واړوم.

ആയത്ത്: 40

اِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِیْنَ ۟

خو یوازې ستا ځانګړي بنده ګان به رانه خلاص شي.

ആയത്ത്: 41

قَالَ هٰذَا صِرَاطٌ عَلَیَّ مُسْتَقِیْمٌ ۟

الله وفرمایل: هو! همدا لار روغه رمټه ماته راغلې ده.

ആയത്ത്: 42

اِنَّ عِبَادِیْ لَیْسَ لَكَ عَلَیْهِمْ سُلْطٰنٌ اِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغٰوِیْنَ ۟

زما په غوره بنده ګانو ستا هیڅ وس او توان نه رسي. یوازې پر هغو بې لارو ته برلاسی يې چې ستا مننه يي کړې ده.

ആയത്ത്: 43

وَاِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

او له تاسو ټولو سره جهنم وعده ده.

ആയത്ത്: 44

لَهَا سَبْعَةُ اَبْوَابٍ ؕ— لِكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُوْمٌ ۟۠

دوزخ اووه دروازې لرې هره دروازه د جلا جلا خلکو لپاره ویشل شوې ده[۷]

[۷] اووه دروازې یعنې اووه طبقې لري یا اووه دروازې لري چې هره دروازه يې ځانګړي خلک ننوځي( البحر المحیط).

ആയത്ത്: 45

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ؕ

او بې شکه چې پرهیزګاران به په باغونو او چینو کې وي.

ആയത്ത്: 46

اُدْخُلُوْهَا بِسَلٰمٍ اٰمِنِیْنَ ۟

( هغوی ته به وویل شي) جنتونو ته په روغه سټه ډاډمن ننه ووځئ.

ആയത്ത്: 47

وَنَزَعْنَا مَا فِیْ صُدُوْرِهِمْ مِّنْ غِلٍّ اِخْوَانًا عَلٰی سُرُرٍ مُّتَقٰبِلِیْنَ ۟

د دوی په زړونو کې چې یو د بل په هکله څه خبری وي هغه به هم ترې وباسو. نو د ورونو په څیر به په تتختونو یو بل ته مخامخ ناست وي.

ആയത്ത്: 48

لَا یَمَسُّهُمْ فِیْهَا نَصَبٌ وَّمَا هُمْ مِّنْهَا بِمُخْرَجِیْنَ ۟

هلته به ته له ستونزو سره مخ کیږي. او نه به له جنت څخه ویستلای شي.

ആയത്ത്: 49

نَبِّئْ عِبَادِیْۤ اَنِّیْۤ اَنَا الْغَفُوْرُ الرَّحِیْمُ ۟ۙ

ای محمده! زما بنده ګانو ته اعلان وکړه چې زه بښونکی او مهربان یم.

ആയത്ത്: 50

وَاَنَّ عَذَابِیْ هُوَ الْعَذَابُ الْاَلِیْمُ ۟

او زما عذاب هم خورا دردناک عذاب دی.

ആയത്ത്: 51

وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَیْفِ اِبْرٰهِیْمَ ۟ۘ

او د ابراهیم د میلمنو کیسه هم ورته وکړه.

ആയത്ത്: 52

اِذْ دَخَلُوْا عَلَیْهِ فَقَالُوْا سَلٰمًا ؕ— قَالَ اِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُوْنَ ۟

کله چې ابراهیم ته راغلل نو سلام يې پرې ووایه! ابرهیم وویل: مونږ در نه ډاریږو.

ആയത്ത്: 53

قَالُوْا لَا تَوْجَلْ اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰمٍ عَلِیْمٍ ۟

هغوی وویل: ډاریږه مه مونږ د یوه هوښیار هلک زیری درکوو.

ആയത്ത്: 54

قَالَ اَبَشَّرْتُمُوْنِیْ عَلٰۤی اَنْ مَّسَّنِیَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُوْنَ ۟

ابراهیم وویل: ایا سره له دې چې زوړوالي راګیر کړی یم د ځوی زیری راکوئ؟ تاسې لږ وګورئ چې دا څه زیری دی؟

ആയത്ത്: 55

قَالُوْا بَشَّرْنٰكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِّنَ الْقٰنِطِیْنَ ۟

میلمنو وویل: مونږ په حقه زیری درکوو تاسې مایوسه کیږئ مه.

ആയത്ത്: 56

قَالَ وَمَنْ یَّقْنَطُ مِنْ رَّحْمَةِ رَبِّهٖۤ اِلَّا الضَّآلُّوْنَ ۟

ابراهیم وویل: د خپل رب له رحمت نه خو یوازې بې لارې خلک مایوسه کیږي.

ആയത്ത്: 57

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَیُّهَا الْمُرْسَلُوْنَ ۟

ابراهیم پوښتنه وکړه چې ای د الله استازو! د کوم کار لپاره راغلي یاست؟

ആയത്ത്: 58

قَالُوْۤا اِنَّاۤ اُرْسِلْنَاۤ اِلٰی قَوْمٍ مُّجْرِمِیْنَ ۟ۙ

هغوی وویل مونږ یوه مجرم قوم ته رالیږلي شوي یو.

ആയത്ത്: 59

اِلَّاۤ اٰلَ لُوْطٍ ؕ— اِنَّا لَمُنَجُّوْهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

ده چې مونږ به ټول ژغورو.

ആയത്ത്: 60

اِلَّا امْرَاَتَهٗ قَدَّرْنَاۤ ۙ— اِنَّهَا لَمِنَ الْغٰبِرِیْنَ ۟۠

خو ښځه يې[۸] نه ځکه مونږ د هغې په هکله پریکړه کړې ده چې په پاتې کیدونکو کې به وي.

[۸] دا یاد ملایکو خبره ده. او یا د الله . دواړه صحیح دي( فتح القدیر د امام الشوکاني)

ആയത്ത്: 61

فَلَمَّا جَآءَ اٰلَ لُوْطِ ١لْمُرْسَلُوْنَ ۟ۙ

کله چې استازي د لوط کورنۍ ته راغلل.

ആയത്ത്: 62

قَالَ اِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنْكَرُوْنَ ۟

لوط ورته وویل: تاسو خو نا اشنا خلک يې.

ആയത്ത്: 63

قَالُوْا بَلْ جِئْنٰكَ بِمَا كَانُوْا فِیْهِ یَمْتَرُوْنَ ۟

هغوی وویل: زمونږ انسانان نه بلکې پرښتي یو، او هغه څه مو درته راوړي دي چې ستا قوم پکې شکمن ؤ.

ആയത്ത്: 64

وَاَتَیْنٰكَ بِالْحَقِّ وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ ۟

او مونږ رښتیا وایو چې تا ته مو حق راوړی دی.

ആയത്ത്: 65

فَاَسْرِ بِاَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ الَّیْلِ وَاتَّبِعْ اَدْبَارَهُمْ وَلَا یَلْتَفِتْ مِنْكُمْ اَحَدٌ وَّامْضُوْا حَیْثُ تُؤْمَرُوْنَ ۟

نو خپله کورنس د شپې په یوه برخه کې روانه او ته هم ورپسې شه او ستاسې یو تن هم باید شاته ونه ګوري او مخامخ همغه لور ته ولاړ شئ چې خکم يي درته کیږي.

ആയത്ത്: 66

وَقَضَیْنَاۤ اِلَیْهِ ذٰلِكَ الْاَمْرَ اَنَّ دَابِرَ هٰۤؤُلَآءِ مَقْطُوْعٌ مُّصْبِحِیْنَ ۟

او په دې توګه مو لوط ته خپله اخرنۍ پریکړه واوره وله چې د سهار له ختلو سره جوخت به هغوی ريښې پرې کړای شي.

ആയത്ത്: 67

وَجَآءَ اَهْلُ الْمَدِیْنَةِ یَسْتَبْشِرُوْنَ ۟

په همدې ترڅ کې د ښار خلک یو بل ته د زیري ورکولو له خوښۍ سره د لوط کور ته راغلل.

ആയത്ത്: 68

قَالَ اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ ضَیْفِیْ فَلَا تَفْضَحُوْنِ ۟ۙ

لوط ورته وویل دا زما میلمانه دي پام چې رسوا مې نه کړئ.

ആയത്ത്: 69

وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَلَا تُخْزُوْنِ ۟

له الله نه وډار شئ او پام چې سپک مې نه کړئ.

ആയത്ത്: 70

قَالُوْۤا اَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعٰلَمِیْنَ ۟

هغوی وویل: ایا ته مونږ نه وي منع کړی چې له خلکو سره به اړیکې نه ساتې؟

ആയത്ത്: 71

قَالَ هٰۤؤُلَآءِ بَنَاتِیْۤ اِنْ كُنْتُمْ فٰعِلِیْنَ ۟ؕ

لوط وویل: که تاسې زما[۹] په وینا عمل کوئ نو زما لوڼې شته.

[۹] علماء وايې دلته مراد د قوم جینکۍ دي ځکه پیغمبر د ټول قوم د پلار حیثیت لري او ځیني نور وايي مراد ترې د هغه خپلې لورګانې دي( یعنې نکاح ورسره وکړئ ( فتح القدیر امام الشوکاني)

ആയത്ത്: 72

لَعَمْرُكَ اِنَّهُمْ لَفِیْ سَكْرَتِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟

ای محمده! ستا په عمر زما قسم دی چې دوی په خپله مستۍ کې خورا لالهانده وو.

ആയത്ത്: 73

فَاَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُشْرِقِیْنَ ۟ۙ

لمر څرک یوې هیبت ناکې چیغې ونیول.

ആയത്ത്: 74

فَجَعَلْنَا عَالِیَهَا سَافِلَهَا وَاَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِّنْ سِجِّیْلٍ ۟ؕ

هغه کلی مو په بل مخ واړاوه. او په اور پاخه کاڼې مو پرې ووروله.

ആയത്ത്: 75

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِیْنَ ۟

هو! په دې کیسه کې د پند اخیستونکو لپاره ډير دلایل شته دی.

ആയത്ത്: 76

وَاِنَّهَا لَبِسَبِیْلٍ مُّقِیْمٍ ۟

او د لوط کلی د هغوی په سمه لار کې پروت دی.

ആയത്ത്: 77

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً لِّلْمُؤْمِنِیْنَ ۟ؕ

دا پیښه د هغو لپاره چې په خبره باور کوي د عبرت درس دی.

ആയത്ത്: 78

وَاِنْ كَانَ اَصْحٰبُ الْاَیْكَةِ لَظٰلِمِیْنَ ۟ۙ

او د ځنګل څښتنان هم تیري کوونکي وو.

ആയത്ത്: 79

فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ ۘ— وَاِنَّهُمَا لَبِاِمَامٍ مُّبِیْنٍ ۟ؕ۠

نو مونږ له هغوی نه بدل واخیست او دا دواړه کلي د لوی لارې په سر پراته دي.

ആയത്ത്: 80

وَلَقَدْ كَذَّبَ اَصْحٰبُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۙ

د حجر[۱۰] خلکو هم استازي درواغجن وګڼل.

[۱۰] د مدیني او شام ترمینځ دیوه ځای نوم دی( تفسیر الماوردی)

ആയത്ത്: 81

وَاٰتَیْنٰهُمْ اٰیٰتِنَا فَكَانُوْا عَنْهَا مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ

مونږ خپل دلایل ښه پوره ورکړل خو هغوی ترې مخ واړاوو.

ആയത്ത്: 82

وَكَانُوْا یَنْحِتُوْنَ مِنَ الْجِبَالِ بُیُوْتًا اٰمِنِیْنَ ۟

هغوی په خورا ډاډمنه فضا کې ډبرې توګلې او کورونه يې ترې جوړول.

ആയത്ത്: 83

فَاَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ مُصْبِحِیْنَ ۟ۙ

خو په پای کې سهار وختي یوې هیبت ناکې چیغې ونیول.

ആയത്ത്: 84

فَمَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ مَّا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟ؕ

او ګټلي مال يې هیڅ ګټه ورته ونه رسوله.

ആയത്ത്: 85

وَمَا خَلَقْنَا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَاۤ اِلَّا بِالْحَقِّ ؕ— وَاِنَّ السَّاعَةَ لَاٰتِیَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِیْلَ ۟

او مونږ اسمانونه، ځمکه او ددې ترمینځ پراته څيزونه یوازې د حق پر بنسټ پیدا کړی دي. او د پریکړې ساعت هرو، مرو راتلونکی دی نو ای محمده! د دوی له بابیزو کړنو غوره مخ اړونه وکړه.

ആയത്ത്: 86

اِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلّٰقُ الْعَلِیْمُ ۟

بې له شکه چې ستا رب د هر څه کوونکی او په هر څه ښه پوه دی.

ആയത്ത്: 87

وَلَقَدْ اٰتَیْنٰكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِیْ وَالْقُرْاٰنَ الْعَظِیْمَ ۟

او پخه خبره ده چې مونږ تاته اوه تل تکراریدونکي[۱۱] ایتونه او او عظیم الشان قران درکړی دی.

[۱۱] مراد ترې د فاتحې سورت دی او مثاني ورته ځکه وايي:۱- د لمانځه په هر رکعت کې تکراریږي ۲- دا سورت د الله او بنده ترمینځ په دوه برخو ویشل شوی دی ۳- دوه ځلې نازل شوی دی یو ځل په مکه او بل په مدینه کې.

ആയത്ത്: 88

لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ اِلٰی مَا مَتَّعْنَا بِهٖۤ اَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِیْنَ ۟

او د هغو څیزونو په لورسترګې مه نیسه چې مونږ مختلفو [۱۲] کافرانو ته ورکړې دي او مه پرې خفه کیږه بس ته خپله خوا مومنانو ته نرمه کړه.

[۱۲] د کافرانو ډیر خیلونه دي کله یهود او... یا معنی يي ده چې کافرانو ته مې په دنیا کې هر ډول نعمتونه ورکړي دي ته ورپسی هوس مکوه.

ആയത്ത്: 89

وَقُلْ اِنِّیْۤ اَنَا النَّذِیْرُ الْمُبِیْنُ ۟ۚ

او ووایه بې له شکه زه یو ښکاره ډاروونکی یم.

ആയത്ത്: 90

كَمَاۤ اَنْزَلْنَا عَلَی الْمُقْتَسِمِیْنَ ۟ۙ

لکه چې پر تقسیم کوونکو مې عذاب نازل کړی وو( پر دوی به يي هم نازل کړم).

ആയത്ത്: 91

الَّذِیْنَ جَعَلُوا الْقُرْاٰنَ عِضِیْنَ ۟

هغغوی چې قران يي ټوټه، ټوټه کړی وو.

ആയത്ത്: 92

فَوَرَبِّكَ لَنَسْـَٔلَنَّهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ

نو ستا په رب مې لوړه ده چې له دې ټولو نه به پوښتنه وکړم.

ആയത്ത്: 93

عَمَّا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

چې څه يي کول.

ആയത്ത്: 94

فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَاَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِیْنَ ۟

نو ای محمده! هغه څه په ډاګ کړه چې تا ته پرې امر کیږي او د مشرکانو هیڅ باک مه لره.

ആയത്ത്: 95

اِنَّا كَفَیْنٰكَ الْمُسْتَهْزِءِیْنَ ۟ۙ

د ملنډو وهونکو لپاره مونږ درته بس یو

ആയത്ത്: 96

الَّذِیْنَ یَجْعَلُوْنَ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ ۚ— فَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ ۟

هغوی چې له الله سره نور معبودان نیسي، نو ژر دی چې په خپله غلطۍ به پوه شي.

ആയത്ത്: 97

وَلَقَدْ نَعْلَمُ اَنَّكَ یَضِیْقُ صَدْرُكَ بِمَا یَقُوْلُوْنَ ۟ۙ

او مونږ پوهیږو چې ستا زړه په هغو خبرو تنګیږي چې هغوی يې وايې.

ആയത്ത്: 98

فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِّنَ السّٰجِدِیْنَ ۟ۙ

نو ته د خپل رب تسبیح او ثنا وایه. او تل له سجده کوونکو څخه اوسه.

ആയത്ത്: 99

وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتّٰی یَاْتِیَكَ الْیَقِیْنُ ۟۠

او د مرګ تر راتګ پورې د خپل رب عبادت کوه.