പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ന്നഹ്ൽ - പഷ്‌തൂ പരിഭാഷ - സർഫ്രാസ് - പേജ് നമ്പർ 271 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 35

وَقَالَ الَّذِیْنَ اَشْرَكُوْا لَوْ شَآءَ اللّٰهُ مَا عَبَدْنَا مِنْ دُوْنِهٖ مِنْ شَیْءٍ نَّحْنُ وَلَاۤ اٰبَآؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ دُوْنِهٖ مِنْ شَیْءٍ ؕ— كَذٰلِكَ فَعَلَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ— فَهَلْ عَلَی الرُّسُلِ اِلَّا الْبَلٰغُ الْمُبِیْنُ ۟

او مشرکان وايې چې: که الله غوښتي وای نو نه به زمونږ او نه به زمونږ پلرونو له هغه پرته د بل څه عبادت کړی وای او نه به مو د هغه له حکم نه پرته کوم څیز حرام ګرځولی وای. هو! همدا وړ خبرې پخوانیو هم کړې وې. نو ایا د رسولانو پر غاړه د څرګندې رسونې پرته د بل څه ذمه واري شته.

ആയത്ത്: 36

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِیْ كُلِّ اُمَّةٍ رَّسُوْلًا اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوْتَ ۚ— فَمِنْهُمْ مَّنْ هَدَی اللّٰهُ وَمِنْهُمْ مَّنْ حَقَّتْ عَلَیْهِ الضَّلٰلَةُ ؕ— فَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَانْظُرُوْا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِیْنَ ۟

او مونږ په هر امت کې د همدې خبرې لپاره استازی لیږلی دی چې: ای خلکو! د یو الله عبادت وکړئ، او له طاغوت نه ځان وژغورئ خو ځینو ته الله لار وښووله، او ځینې يې پاخه لار ورکي کړل. نو ای د مکې خلکو! په ځمکه کې وګرځئ او وګورئ چې د هغو خلکو پایله څه شوه چې پیغمبران به يي درواغجن ګڼل؟.

ആയത്ത്: 37

اِنْ تَحْرِصْ عَلٰی هُدٰىهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِیْ مَنْ یُّضِلُّ وَمَا لَهُمْ مِّنْ نّٰصِرِیْنَ ۟

ای محمده! که ته د دوی د لارې میندنې هر څومره لیوال شي خو چې الله څوک بې لارې کوي بیا هغه ته لار نه ښآيې. او بل څوک يې هم ملا نشي تړلی.

ആയത്ത്: 38

وَاَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَیْمَانِهِمْ ۙ— لَا یَبْعَثُ اللّٰهُ مَنْ یَّمُوْتُ ؕ— بَلٰی وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا وَّلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

او هغوی د الله په نوم پاخه قسمونه اخلي چې: الله به هیڅ کله مړه ژوندي نه کړي نه! داسې نه ده بلکې الله پر ځان پخه کړې ده چې هرو، مرو به يي راژوندي کوي خو ډیر خلک نه پوهیږي.

ആയത്ത്: 39

لِیُبَیِّنَ لَهُمُ الَّذِیْ یَخْتَلِفُوْنَ فِیْهِ وَلِیَعْلَمَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اَنَّهُمْ كَانُوْا كٰذِبِیْنَ ۟

( او بیا ژوندون ځکه ضرور دی) چې تر څو دوی ته هغه څه په ډاک شي چې دوی پکې اختلاف کاو او کافران پوه شي چې رښتیا هم همدوی درواغجن وو.

ആയത്ത്: 40

اِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَیْءٍ اِذَاۤ اَرَدْنٰهُ اَنْ نَّقُوْلَ لَهٗ كُنْ فَیَكُوْنُ ۟۠

( او د بیا پیدا کولو) خبره همدا ده چې مونږ د یو شي د پیدا کولو اراده وکړه نو چې ورته ووایو، وشه! نو بس وشي.

ആയത്ത്: 41

وَالَّذِیْنَ هَاجَرُوْا فِی اللّٰهِ مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوْا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً ؕ— وَلَاَجْرُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُ ۘ— لَوْ كَانُوْا یَعْلَمُوْنَ ۟ۙ

او هغو کسانو ته به چې له ظلم ګاللو وروسته يې د الله په لار کې هجرت کړی دی په دنیا کې ښیګڼه ورکړو. او د اخرت اجر ډیر لوی دی. که دوی پوهیږي.

ആയത്ത്: 42

الَّذِیْنَ صَبَرُوْا وَعَلٰی رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُوْنَ ۟

هغه مظلومان چې زغم يې کړی او پر خپل رب توکل کوي.