പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ന്നഹ്ൽ - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - പേജ് നമ്പർ 280 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 111

یَوْمَ تَاْتِیْ كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَّفْسِهَا وَتُوَفّٰی كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟

الله په هغه ورځ ښه بښونکی خورا مهربان دی چې هر نفس به د خپل ځان په غم کې وي او هر چا ته به خپل کړه ور کړای او پر هیچا به تیر ونه شي.

ആയത്ത്: 112

وَضَرَبَ اللّٰهُ مَثَلًا قَرْیَةً كَانَتْ اٰمِنَةً مُّطْمَىِٕنَّةً یَّاْتِیْهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِاَنْعُمِ اللّٰهِ فَاَذَاقَهَا اللّٰهُ لِبَاسَ الْجُوْعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوْا یَصْنَعُوْنَ ۟

الله پاک د یوه کلي[۱۹] مثال وړاندې کوي چې : خورا ډاډمن او هوسا وو. له هر لورې ورته د خوراکونو کاروانونه را روان وو. خو دالله د نعمتونو ناشکري يي وکړه، الله هم د خپلو کړو وړو خوند ور وڅاکه، او د لوږې او ډار په لباس کې يي ونغښتل.

[۱۹] ځیني مفسرین وايي دا یو مثال دی خاص کلې نه دی او ځينې وايي د مکې کلی دی چې له رسول الله صلی الله علیه وسلم سره يې دښمني کوله او ځيني وايي چې د حضرت عثمان رضي الله عنه د شهادت په دوران کې د مدیني کلی دی( ابن جریر الطبری).

ആയത്ത്: 113

وَلَقَدْ جَآءَهُمْ رَسُوْلٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوْهُ فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظٰلِمُوْنَ ۟

او د همغوی یو سړی ورته د استازي په توګه راغی خو هغوی درواغجن وګاڼه، هغه وو چې عذاب ونیول ځکه چې هغوی ظالمان وو.

ആയത്ത്: 114

فَكُلُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ حَلٰلًا طَیِّبًا ۪— وَّاشْكُرُوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ اِنْ كُنْتُمْ اِیَّاهُ تَعْبُدُوْنَ ۟

نو ای خلکو! هغه حلال او پاک څیزونه وخورئ چې الله در روزي کړې او دالله د لورینې شکر وکړئ که په رښتیني توګه د هغه عبادت کوونکي یاست.

ആയത്ത്: 115

اِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْكُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِیْرِ وَمَاۤ اُهِلَّ لِغَیْرِ اللّٰهِ بِهٖ ۚ— فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَّلَا عَادٍ فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟

الله پر تاسې یوازی مرداره، بهیدونکې وینه، د خنزیر غوښه او هغه څاروي حرام کړي دي چې د حلالولو په وخت کې پرې پرته له الله د بل چا نوم وویل شي. او هغه څوک چې ددې څیزونو خوراک ته اړ شو نو چې د الله له قانون نه يي سرغړونې ته بډې نه وي وهلي او د اړتیا له اندازې نه ډیر ونه خوري ( نو هیڅ باک يې نشته) ځکه چې الله پاک ډيربښونکی خورا مهربان دی.

ആയത്ത്: 116

وَلَا تَقُوْلُوْا لِمَا تَصِفُ اَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هٰذَا حَلٰلٌ وَّهٰذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُوْا عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَ ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ یَفْتَرُوْنَ عَلَی اللّٰهِ الْكَذِبَ لَا یُفْلِحُوْنَ ۟ؕ

او له ځانه مه وايي چې دا حلال او دا حرام دي تر څو په دې توګه پر الله درواغ تړئ. ځکه هغه څوک چې په الله درواغ وتړي خلاصیدی نشي.

ആയത്ത്: 117

مَتَاعٌ قَلِیْلٌ ۪— وَّلَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

دا ډیره لږ ګټه ده. او د دوی لپاره دردناک عذاب دی.

ആയത്ത്: 118

وَعَلَی الَّذِیْنَ هَادُوْا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَیْكَ مِنْ قَبْلُ ۚ— وَمَا ظَلَمْنٰهُمْ وَلٰكِنْ كَانُوْۤا اَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُوْنَ ۟

او هغه څه مو چې په یهودیانو حرام کړي د هغوی بیان وړاندې [۲۰] مونږ تاته کړی دی. مونږ پر هغوی تیری نه دی کړی بلکې هغوی به خپله پر خپلو ځانونو ظلم کاوه.

[۲۰] د سورت الانعام ۱۴۶ ایت.