പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഇസ്റാഅ് - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - പേജ് നമ്പർ 286 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 39

ذٰلِكَ مِمَّاۤ اَوْحٰۤی اِلَیْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ ؕ— وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَتُلْقٰی فِیْ جَهَنَّمَ مَلُوْمًا مَّدْحُوْرًا ۟

هو! دا د حکمت خبرې دي چې ستا رب تا ته وحې کړي دي او له الله سره بل معبود مه نیسه، که نه نو په جهنم کې به پړ شوی او له ټولو مهربانیو به يې برخې وغورځول شي.

ആയത്ത്: 40

اَفَاَصْفٰىكُمْ رَبُّكُمْ بِالْبَنِیْنَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلٰٓىِٕكَةِ اِنَاثًا ؕ— اِنَّكُمْ لَتَقُوْلُوْنَ قَوْلًا عَظِیْمًا ۟۠

ایا ستاسې رب تاسې په ځامنو ونازولئ او په خپله يې د ځان لپاره ملایکې د لورګانو په توګه ونیولې؟ بې له شکه تاسې خورا لویه خبره کوئ.

ആയത്ത്: 41

وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِیْ هٰذَا الْقُرْاٰنِ لِیَذَّكَّرُوْا ؕ— وَمَا یَزِیْدُهُمْ اِلَّا نُفُوْرًا ۟

او مونږ په قران کې هر څه بشپړ بیان کړي دي تر څو هغو پند واخلي. خو هغوی له حق نه لا په تیښته کې دي.

ആയത്ത്: 42

قُلْ لَّوْ كَانَ مَعَهٗۤ اٰلِهَةٌ كَمَا یَقُوْلُوْنَ اِذًا لَّابْتَغَوْا اِلٰی ذِی الْعَرْشِ سَبِیْلًا ۟

ای محمده! ووایه: که له الله سره نور معبودان وای لکه چې هغوی يې وائې نو هرو، مرو به يې د عرش د څښتن په لور د رسیدلو لار لټولې وای.

ആയത്ത്: 43

سُبْحٰنَهٗ وَتَعٰلٰی عَمَّا یَقُوْلُوْنَ عُلُوًّا كَبِیْرًا ۟

پاکي ټوله د الله ده. او له هغه څه نه ډیر لوړ دی چې هغوی يې وايي.

ആയത്ത്: 44

تُسَبِّحُ لَهُ السَّمٰوٰتُ السَّبْعُ وَالْاَرْضُ وَمَنْ فِیْهِنَّ ؕ— وَاِنْ مِّنْ شَیْءٍ اِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهٖ وَلٰكِنْ لَّا تَفْقَهُوْنَ تَسْبِیْحَهُمْ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ حَلِیْمًا غَفُوْرًا ۟

اوه اسمانونه. ځمکه او هغه څه چې پکې دي ټول د هغه تسبیح وايې او هیڅ شی نشته چې د هغه حمد او ستاینه ونه وايي خو تاسې پرې نه پوهیږئ. بې له شکه چې الله پاک تحمل والا او بښونکی دی.

ആയത്ത്: 45

وَاِذَا قَرَاْتَ الْقُرْاٰنَ جَعَلْنَا بَیْنَكَ وَبَیْنَ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُوْرًا ۟ۙ

او کله چې ته قران لولي نو مونږ ستا او د هغو خلکو ترمینځ چې په اخرت ایمان نه راوړي. یوه پټه کړې شوي[۹] پرده غوړولې ده.

[۹] پرده پښوونکي او یا پرده له خلکو نه پټه ده چې نه يي ویني( تفسیر الماوردی).

ആയത്ത്: 46

وَّجَعَلْنَا عَلٰی قُلُوْبِهِمْ اَكِنَّةً اَنْ یَّفْقَهُوْهُ وَفِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَقْرًا ؕ— وَاِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْاٰنِ وَحْدَهٗ وَلَّوْا عَلٰۤی اَدْبَارِهِمْ نُفُوْرًا ۟

او د هغوی زړونه مو په پردو پوښلي چې په قران پوه نه شي او په غوږونو کې يې دروندوالی دی. او چې کله هم تا په قران کې یو الله یاد کړي نو هغوی مخ په ځټ تیښته کړې ده.

ആയത്ത്: 47

نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا یَسْتَمِعُوْنَ بِهٖۤ اِذْ یَسْتَمِعُوْنَ اِلَیْكَ وَاِذْ هُمْ نَجْوٰۤی اِذْ یَقُوْلُ الظّٰلِمُوْنَ اِنْ تَتَّبِعُوْنَ اِلَّا رَجُلًا مَّسْحُوْرًا ۟

مونږ پوهیږو چې هغوی د څه لپاره تاته غوږ نیسي؟ کله چې غوږ نیسي او کله چې په پټه مشوره کوې نو دا ظالمان وايې: تاسو د یوه داسې سړي پسې روان یاست چې سحر پرې شوی دی.

ആയത്ത്: 48

اُنْظُرْ كَیْفَ ضَرَبُوْا لَكَ الْاَمْثَالَ فَضَلُّوْا فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ سَبِیْلًا ۟

محمده! وګوره چې هغوی ستا په هلکه څه ډول خبرې کوي؟ لار يې ورکه کړې او نشي کولای چې روغه لارو ومومي.

ആയത്ത്: 49

وَقَالُوْۤا ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا وَّرُفَاتًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوْثُوْنَ خَلْقًا جَدِیْدًا ۟

او هغوی وايې : ښه نو کله چې مونږ زاړه هډوکي او میده خاورې شو نو بیا به هم له نوي سره را ژوندي کیږو.