പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഇസ്റാഅ് - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - പേജ് നമ്പർ 290 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 76

وَاِنْ كَادُوْا لَیَسْتَفِزُّوْنَكَ مِنَ الْاَرْضِ لِیُخْرِجُوْكَ مِنْهَا وَاِذًا لَّا یَلْبَثُوْنَ خِلٰفَكَ اِلَّا قَلِیْلًا ۟

او هغوی دې ته نژدې وو چې تا له دې خاوري[۱۳] نه بې ځایه اوباسي. نو که ته يي ویستلی وای نو هغوی به هم له تا نه وروسته پرته له لږ وخت نور نه وو پاتي.

[۱۳] د مکي کافرانو له مکي نه او د مدیني یهودیانو له مدیني څخه تا په دې چل وباسي چې پیغمبرانو ځای شام دی هلته ولاړ شئ (البحر المحیط).

ആയത്ത്: 77

سُنَّةَ مَنْ قَدْ اَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُّسُلِنَا وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِیْلًا ۟۠

همدا زمونږ لار ده چې د پخوانیو رسولانو په هکله مو هم چلولې ده. او زمونږ په کړنلاره کې به ته هیڅ بدلون ونه مومې.

ആയത്ത്: 78

اَقِمِ الصَّلٰوةَ لِدُلُوْكِ الشَّمْسِ اِلٰی غَسَقِ الَّیْلِ وَقُرْاٰنَ الْفَجْرِ ؕ— اِنَّ قُرْاٰنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُوْدًا ۟

لمونځ قائم کړه د لمر له زوال نه د شپې تر تیارې او د سهار قران هم لوله ځکه چې د سهار قران ته د شپې او ورځي دواړه ملاکیکي حاضریږي.

ആയത്ത്: 79

وَمِنَ الَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهٖ نَافِلَةً لَّكَ ۖۗ— عَسٰۤی اَنْ یَّبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُوْدًا ۟

او دشپې په څه برخه کې هم د قران په تلاوت ویښ اوسه دا زیاتوالی یوازې ستا لپاره دی. کیدای شي چې تا خپل رب په مقام محمود[۱۴] کې ودروي.

[۱۴] لوی شفاعت کوونکی( تفسیر الماوردی).

ആയത്ത്: 80

وَقُلْ رَّبِّ اَدْخِلْنِیْ مُدْخَلَ صِدْقٍ وَّاَخْرِجْنِیْ مُخْرَجَ صِدْقٍ وَّاجْعَلْ لِّیْ مِنْ لَّدُنْكَ سُلْطٰنًا نَّصِیْرًا ۟

او وایه : ای زما ربه! ما چې چیرته بیا يې نو له رښتینولۍ سره مې بوځه او له کوم ځای نه مې چې وباسې نو په رښتینولۍ مې وباسه او ستا له لورې یو ملاتړ را په برخه کړه.

ആയത്ത്: 81

وَقُلْ جَآءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ؕ— اِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوْقًا ۟

او ووایه : حق راغی او باطل له مینځه ولاړ. بې له شکه باطل له مینځه تلونکی دی.

ആയത്ത്: 82

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْاٰنِ مَا هُوَ شِفَآءٌ وَّرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِیْنَ ۙ— وَلَا یَزِیْدُ الظّٰلِمِیْنَ اِلَّا خَسَارًا ۟

او مونږ تاته هغه قران نازلوو چې د مؤمنانو لپاره شفا او رحمت دی. خو ظالمانو ته پرته له تاوان نه بل څه نه زیاتوي.

ആയത്ത്: 83

وَاِذَاۤ اَنْعَمْنَا عَلَی الْاِنْسَانِ اَعْرَضَ وَنَاٰ بِجَانِبِهٖ ۚ— وَاِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ یَـُٔوْسًا ۟

او مونږ چې کله هم په انسان لورینه کړې. هغه مخ اړولی او یو اړخ ته شوی. او چې کله هم کومه ستونزه ورته رسیدلې بیا ډیر مایوسه او بې هیلي وي.

ആയത്ത്: 84

قُلْ كُلٌّ یَّعْمَلُ عَلٰی شَاكِلَتِهٖ ؕ— فَرَبُّكُمْ اَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ اَهْدٰی سَبِیْلًا ۟۠

ای محمده! ووایه چې هر څوک په خپله کړنلاره ځي. ستاسې رب ته ښه معلومه ده چې څوک په سمه لار دي؟

ആയത്ത്: 85

وَیَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ الرُّوْحِ ؕ— قُلِ الرُّوْحُ مِنْ اَمْرِ رَبِّیْ وَمَاۤ اُوْتِیْتُمْ مِّنَ الْعِلْمِ اِلَّا قَلِیْلًا ۟

او هغوی له تانه د روح په هکله پوښتنه کوي ووایه چې روح زما د رب حکم دی او تاسې ته دعلم ډیره لږه برخه درکړ شوې ده.

ആയത്ത്: 86

وَلَىِٕنْ شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِیْۤ اَوْحَیْنَاۤ اِلَیْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهٖ عَلَیْنَا وَكِیْلًا ۟ۙ

او که مونږ وغواړو نو هغه څه به له تا نه بیرته واخلو چې مونږ درته وحې کړې او بیا به څوک نه وي چې په دې هکله زمونږ په مقابل کې ستا مرستندوي وي.