പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ത്വാഹാ - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - പേജ് നമ്പർ 319 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 99

كَذٰلِكَ نَقُصُّ عَلَیْكَ مِنْ اَنْۢبَآءِ مَا قَدْ سَبَقَ ۚ— وَقَدْ اٰتَیْنٰكَ مِنْ لَّدُنَّا ذِكْرًا ۟ۖۚ

ای محمده!په دې توګه مونږ تاته پخواني حالات بیانوو.او مونږ له خپلې لورې تاته پند درکړی دی.

ആയത്ത്: 100

مَنْ اَعْرَضَ عَنْهُ فَاِنَّهٗ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ وِزْرًا ۟ۙ

هر څوک چې ترې مخ واړوي نو هغه به د قیامت په ورځ د ګناه دروند پنډ پورته کړي.

ആയത്ത്: 101

خٰلِدِیْنَ فِیْهِ ؕ— وَسَآءَ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ حِمْلًا ۟ۙ

هو!ْ ډير بد پیټی دی چې د قیامت په ورځ به يې پورته کړی وي.

ആയത്ത്: 102

یَّوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّوْرِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِیْنَ یَوْمَىِٕذٍ زُرْقًا ۟

په هغه ورځ چې په شپیلۍ کې پوکی وکړای شي نو مونږ به په دې ورځ په داسې حال کې مجرمان راولو چې سترګې به يې شنې ختلې وي.

ആയത്ത്: 103

یَّتَخَافَتُوْنَ بَیْنَهُمْ اِنْ لَّبِثْتُمْ اِلَّا عَشْرًا ۟

په خپلو مینځونو کې به په پټه سره وایې چې: په دنیا کې به مو ایله لس ورځې تیرې کړي وي.

ആയത്ത്: 104

نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا یَقُوْلُوْنَ اِذْ یَقُوْلُ اَمْثَلُهُمْ طَرِیْقَةً اِنْ لَّبِثْتُمْ اِلَّا یَوْمًا ۟۠

مونږ ښه پوهیږو چې هغوی به څه وايې؟ کله يې چې تر ټولو هوښیار او عقلمن ووايې: نه: په دنیا کې مو یکې یوه ورځ تیره کړې ده.

ആയത്ത്: 105

وَیَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ یَنْسِفُهَا رَبِّیْ نَسْفًا ۟ۙ

او مشرکان در څخه پوښتنه کوي چې په هغه ورځ به دا لوی غرونه څه کیږي؟ووایه چې زما رب به يي خواره واره کړي.

ആയത്ത്: 106

فَیَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا ۟ۙ

او ځمکه به یو لوي خالي هوار میدان پاتې شي.

ആയത്ത്: 107

لَّا تَرٰی فِیْهَا عِوَجًا وَّلَاۤ اَمْتًا ۟ؕ

چې نه به درته پکې کوږوالی ښکاري او نه لوړوالی او ټیټوالی.

ആയത്ത്: 108

یَوْمَىِٕذٍ یَّتَّبِعُوْنَ الدَّاعِیَ لَا عِوَجَ لَهٗ ۚ— وَخَشَعَتِ الْاَصْوَاتُ لِلرَّحْمٰنِ فَلَا تَسْمَعُ اِلَّا هَمْسًا ۟

په هغه ورځ به ټول په یوه لیکه د بلونکي په لور روان.او د رحمان له ډاره به ټول غږونه بند او چپه چوپتیا به وي چې پرته د پښو له کښار څخه به بل څه نه اوریدل کیږي.

ആയത്ത്: 109

یَوْمَىِٕذٍ لَّا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ اِلَّا مَنْ اَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَرَضِیَ لَهٗ قَوْلًا ۟

په هغه ورځ سپارښت هیڅ ګټه نه لري.خو یوازې هغه چاته به یي ګټه وي چې رحمان اجازه ورکړې او خبره یي ومني.

ആയത്ത്: 110

یَعْلَمُ مَا بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا یُحِیْطُوْنَ بِهٖ عِلْمًا ۟

الله ته د خلکو وړاندې او وروسته ټول معلوم دي خو د هغوی په علم کې د الله پاک ذات نشي راتلای.

ആയത്ത്: 111

وَعَنَتِ الْوُجُوْهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّوْمِ ؕ— وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا ۟

هلته به ټول مخونه د تل ژوندي او د کائناتو د چلوونکي ذات په وړاندې ټيټ او خوار شي.او همغه به زیانمن وي چې د ظلم پیټۍ یې بار کړی وي.

ആയത്ത്: 112

وَمَنْ یَّعْمَلْ مِنَ الصّٰلِحٰتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا یَخٰفُ ظُلْمًا وَّلَا هَضْمًا ۟

او هر څوک چې نیک کارونه وکړي.او ایمان ورسره وي.له تیرې او حق خوړلو څخه دې نه ډاریږي.

ആയത്ത്: 113

وَكَذٰلِكَ اَنْزَلْنٰهُ قُرْاٰنًا عَرَبِیًّا وَّصَرَّفْنَا فِیْهِ مِنَ الْوَعِیْدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُوْنَ اَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا ۟

او ای محمده!مونږ تاته په عربې ژبه قران نازل کړی دی او په دې کې مو د ډارونې هر ډول خبرې بیان کړي دي کیدای شي چې هغوی وډار شي. او د پند او عبرت اخیستلو ولوله راپورته کړي.